مراسم امروز آيت الله هاشمي با شكوه فراواني برگزار شد كه يقينا خود شما به چشم ديديد و يا اخبار آن را پيگيري كرديد . با اين حال قصد دارم مشاهدات خودم را در قالب چند جمله بيان كنم :
1-خيلي تلاش شد كه اين مراسم تبديل به نماد وحدت جامعه شود ولي اتفاقاتي كه بيرون از فضاي دانشگاه تهران در جريان بود نشان داد كه هنوز زمينه هاي ايجاد وفاق سياسي و اجتماعي در درون جامعه ما فراهم نشده و در واقع بسياري از مسائل حل نشده رها شده است . چرا كه وحدت طلبان فعلي در حقيقت به دنبال وحدت اتفاقي و مناسبتي از طريق فراموشي ملي هستند و به مصاديق عملي وحدت توجهي ندارند .
2- شيوه مديريت و اداره مراسم به لحاظ اجرايي و امنيتي همان روش هاي نخ نما شده و تحريك كننده قبلي بود. تعدادي بلندگو در اختيار افراد خاصي قرار گرفته بود كه با جنس تاثر و اندوه مردم بيگانه بودند . بنابراين نوع شعارهايي كه از بلتد گوها پخش مي شد عامل تحريك جمعيت و سردادن شعار هاي متفاوت مي شد .
3- فضاي سياسي و احساسي حاكم تقريبا شبيه سال 88 بود .جمعيتي در حمايت از خاتمي ، موسوي و كروبي شعار مي دادند . جمعيتي هم سعي مي كردند به اين شعارها واكنش نشان دهند . بلند گو ها بي مناسبت مرگ بر آمريكا مي گفتند و برخي هم در پاسخ مرگ بر روسيه سر دادند . جاي خيلي تاسف است كه مردم ما بدست خودشان خود را به آمريكايي و روسي تقسيم مي كنند . در واقع اين شعارها بيش از آنكه كنش باشد واكنشي احساسي به همديگر بود . تفاوت عمده در اين بود كه بسياري از شعار دهندگان اين سوي ماجرا ديگر در پي اختفا و پوشاندن صورت خود نبودند.
4–نكته مهم اينكه هر دو گروه جمعيتي كه در حال شعار دادن متقابل بودند جمعيت جوان بين 18تا25 سال بود . خيلي از اين ها در سال 88 در عرصه سياست نبودند اما خود را حامل همان شعارها و گفتمان هاي پر تعارض احساس مي كردند . در حقيقت جامعه پذيري سياسي كشور ما درهفت سال در راستاي نهادينه كردن تعارضات سياسي عمل كرده است .
5- شيوه عمل و مهارت نيروهاي انتظامي و امنيتي در كنترل شرايط هيچ تغيير مثبتي نسبت به آن سالها نكرده بود . در چند مورد درگيري كوتاه بسيار دستپاچه و عصباني ورود كردند . در انتهاي مراسم هم جمعيت سوگوار را با ادبيات نا مناسبي متفرق كردند . 6- در مجموع به نظر مي رسد كه مسائل حل نشده و باقي مانده از سال 88 بويژه مسئله حصر خميره مايه خطرناكي براي ثبات و امنيت كشور ماست . حوادث ، شعارها و واكنش هاي امروز نشان داد كه جامعه ما روي گسل هاي امنيتي خطرناكي قرار دارد . همين وقايع مي توان روي شاخص هاي ثبات سياسي و سرمايه گذاري خارجي و توسعه كشور تاثير گذار باشد .
7- اجتماع ميليوني امروز دوباره سياست را به خيابان آورد . انرژي فراواني توليد شد . بايد ديد اين انرژي چگونه مصرف خواهد شد.
برگرفته از صفحه فیس بوک نویسنده