آزادی بیان چیست؟
پایگاه خبری / تحلیلی نگام _ وقتی کمپین “اعدام نکنید” به راه افتاد دیدم که دوستانم این‌جا و آن‌جا از بهنوش بختیاری خشمگینند که مزخرفاتی نوشته و از اعدام‌ها طرفداری کرده است. واکنش بعضی از این دوستان ریپورت کردن صفحه آن آدم به نیت حذف صفحه و صدای او بود؛ خب این به گمان من سرکوب و سانسور است.
امیرحسین کامیار در ادامه نوشت :
این که ما راه بیفتیم و با نیت خیرخواهانه و برای آن‌چه که حقیقت و مصلحت فرض می‌کنیم صدای دیگران را خفه کنیم؛ دقیقا مشابه همان‌ایده‌ای است که ساختارهای ایدئولوژیک در دوران معاصر به آن توسل جسته‌اند تا به خیال خودشان بهشت بسازند و البته که جهنم ساختند. آدم‌ها باید حق داشته باشند وقتی از رانت و امتیاز جمعی استفاده نمی‌کنند، حرف‌شان را بزنند. اسم خفه کردن آدم‌ها با ریپورت و حذف، سانسور است و از دل سانسور دیر یا زود خفقان بیرون میاید؛ نیت پشتش چندان مهم نیست.
امثال بهنوش بختیاری باید اجازه داشته باشند مزخرفاتشان را بگویند، ما هم باید آزاد باشیم جفنگ بودن حرفهایشان را یاداوری و اثبات کنیم. این اسمش آزادی بیان است. نمی‌توانید آزادی بیان را فقط وقتی دوست بدارید که راوی و روایت را تایید می‌کنید، اگر این‌طور باشد شوربختانه خیلی شبیه سانسورچی‌های تمام تاریخید، بدانید یا نه، بخواهید یا نه…