میگویند ما باید روزه بگیریم تا حال فقیران و گرسنگان را درک کنیم و شاکر خدا باشیم
آیا منطقی است که ما با روزه گرفتن حال فقیران را درک خواهیم کرد؟ ما روزه میگیریم و خیالمان راحت است از افطار بعد از روزه آن هم با سفره ای که از سفره ی شام هر شبمان متنوع تر و مجلل تر است
آیا آن کودک فقیر و گرسنه امیدی به شام خود دارد؟آیا میداند چه خواهد خورد؟یک تکه نان که شاید آن هم پدر معتادش به اون ندهد
چرا در این ماه به جای این که ما حال گرسنگان را نصفه و نیمه درک کنیم آن ها یکبار سیر نشوند؟چرا به جای این کار دست یک کودک را نگیریم و به رستوران نبریمش وبه آن غذای خوبی ندهیم؟
اگر به جای روزه گرفتن هر کس در این ماه فقط یک بار این کار را میکرد آنوقت میشد آن را میهمانی خدا نامید
شاید باورتان نشود اما در امتحانات خرداد در اوج گرما در مدارسی که پله های زیادی دارند و فاقد کولر هستند دانش آموزان حق بردن آب در جلسه را ندارند!!چرا؟ چون بعضی از بچه ها روزه دارند و آب خوردن سر جلسه روزه خواری محسوب میشود
بلا استثنای کسانی که مشکل کلیه یا ضعف جسمانی یا قاعدگی ماهانه دارند
این نهایت ظلم است
به نظر من دانش آموز روزه گرفتن دانش آموز در زمان امتحانات گناه محض است
ولی آن هایی که به خواسته ی خودشان در جلسات امتحان روزه هستند باید اراده داشته باشند و آب خوردن دیگران را مشکل ندانند و اگر اراده ندارند روزه نگیرند
یا خدایی که در ایران برای ما ساخته اند خدای نادانی ست که دوست دارد دانش آموزان روزه بگیرند تا در جلسه ی امتحان تشنه باشند تا نصفه و نیمه حال فقیران را درک کنند و در امتحان مردود شوند
و یا مبلغان این خدا سودی از این موضوع میبرد
و یا خدایی وجود ندارد
مسلمانان کی میخواهید بیدار شوید و بفهمید سیر کردن یک گرسنه با ارزش تر از گشنه ماندن و درک حال اوست
شما وقتی روزه میگیرید تمام رستوران ها به خاطر شما بسته خواهد شد ولی آن کودک گل فروش گرسنه که هر روز بوی غذا های رستوران های مختلف به او میرسد چه؟
بس است خودخواهی
بهشت اگر وجود داشته باشد جای انسان های مفید است نه انسان های بیهوده
……………………
یادداشت دانش آموز مخاطب نگام