✍️علی سجادی
دوم خرداد سال ۱۳۷۶ یادش بخیر…
روزی كه آن روحانی جنتلمن با عبایی شکلاتی و لبخندی دائمی بر لب، به شگفت انگیزترین انتخابان ریاست جمهوری پا گذاشت
و رای هایی که شمرده شد و با حماسه مردمی دوم خرداد، مردم سالاری دینی و دموکراسی، اندیشه و خردگرایی پیروزشد و دوم خردادماه ۷۶ را روزی به یاد ماندنی در تاریخ ایران و انقلاب کرد
آن روزها و آن ماهها و آن هشت سال بی تکرار با خاتمی عزیز هرگز از حافظه این نسل پاک نخواهد شد
هنوز یادمان نرفته که وقتی در سازمان ملل حرف میزدی چگونه به وجودت افتخار می کردیم و احساس میکردیم آبروی کشورمان هستی
هنوز از یاد نبرده ایم آن نویسندگان و روزنامه نگارانی که وقتی آمدی امید در دلشان جوانه زد و احساس کردند هنوز میتوانند بنویسند و کار کنند و دغدغه زندان رفتن نداشته باشند
هنوز یادمان هست همه کتابهای خوبی که در خیابان خریدیم و همه نمایشهای خوبی که روی صحنه دیدیم
هرگز فراموش نمیکنیم آن دوره طلایی را که تا آخرین روزش خبری از دزدی و اختلاس نشنیدیم!
یادمان نمیرود آن پسر و دخترهایی که در خیابان دست همدیگر را میگرفتند و نگران نبودند به آنها بی احترامی شود
یادمان نخواهد رفت همه آن نامه هایی که دفترت مینوشت و خودت که دائما پیگیر وضع زندانیان سیاسی بودی
و فراموشت نمیکنند همه آن مردم فقیری که فکر میکردند تو فقط برای بچه پولدارها آمده ای اما در هشت سال ریاست جمهوریت ذره ای رنج تحقیر و گرانی و فشار اقتصادی را نچشیدند
و هرگز از یاد نخواهیم برد آن روحانی شریف را که قدرت را جز برای مردمش نمیخواست
براستی چگونه فراموش کنیم آن رئیس جمهور محبوب را که وقتی به قدرت رسید زندگی ساده ای داشت و وقتی از قدرت رفت چیزی به ثروتش اضافه نشد…
آقای خاتمی، بخاطر هر کار بدی که نکردی و هرکس پس از تو آمد کرد همیشه در ذهن و قلب این مردم جاودانه ای…