✍️ محمد شبیری
? در کشوری که دیپلماسی جدی گرفته نمی شود؛
در کشوری که مذاکره سیاسی بی معنی تلقی می شود؛ سیاست خارجی داشتناش با نداشتناش فرقی ندارد؛ وزارت خارجهاش نقش تعیین کننده ندارد؛ وزیر خارجهاش برای مذاکره و مأموریتها باید فرمایشات را منتقل کند؛ در دیدارها محدودیت دارد، در دست دادن محدودیت دارد، در اظهار نظر محدودیت دارد، در تصمیمگیری حوزه کار خود محدودیت دارد، هنگام مسافرت و مذاکرات یکی دیگر هم باید پیشاش باشد!
در سایر جاهای حاکمیت کشور هم میز وزارت خارجه باشد؛
در کشوری که مذاکرات موسوم برجام را برای نجات ایران به عنوان خیانت قلمداد میکنند، سایهٔ جنگ را از سر کشور کوتاه کردن را ترس و سازش محسوب کنند، در هنگام مذاکرات مهم برای بیخطر بودن موشکهای ایران همزمان موشک با شعار حک شده بر روی آن برای محو اسرائیل هوا شود!
در کشوری که در زمان مذاکرات دیپلماتیکاش با قدرتهای اروپایی همزمان عملیات! در اروپا اجرا میشود! در شرایطی که کشور در تحریم قرار گرفته است و نیاز به راهکارهای سیاسی و دیپلماتیک وجود دارد تنها چیزی که بی اهمیت میشود همین راه حل سیاسی و دیپلماتیک است! آیا غیر از استعفا راهی وجود دارد؟!
وقتی که در سازمان ملل و شورای امنیت زیر فصل هفتم منشور آن قرار بگیری و کشور بعنوان طعمهٔ قدرتهای خارجی و مهیای تجاوز گردد و در چنین موقعیتی مذاکرات با قدرتهای جهان را همزمان اداره کنی و گفتگوهای سازنده صورت بدهی و کشورت را از تجاوز و جنگ دور کنی آنگاه در داخل کشور تو را خائن بنامند راهی غیر از استعفا میماند؟!
هنگامی که متخصصترین و صالحترین فرد سیاست خارجی باشی و در عملکرد و صحنههای مختلف آن را اثبات کرده باشی اما تصمیمگیرنده در سیاست خا رجی نباشی، در موقعیتهای مختلف سیاسی که نیازمند هماهنگی مجموعه حاکمیت با تو دارد بجای همدلی و هماهنگی و استفاده از خرد و عقلانیت، موشک هوا کنند که مذاکراتات را هوا کنند! آیا راهی غیر از استعفا میماند؟
وقتی تو وزیر خارجه هستی و مسئولیت وزارت را بعهده داری ولی برای تصمیات مهم منطقهای با تو مشورت نکنند و نظراتت را جدی نگیرند که هیچ بلکه در جریان دعوت از سیاستمداران خارجی هم قرارت ندهند! وقتی که بجای مشورت با تو و کارشناسان متخصص امور روابط بین الملل، حسن عباسی و الله کرم در سیاست خارجی تعیین کننده باشند! وقتی با وجود موفقیت های دیپلماتیک بجای قدر دانی تو را استیضاح کنند! هنگامی که در شبکههای مجازی با اکانتهای فیک برادران دلواپس و ارزشی علیه تو جوسازی کنند! وقتی که همگام و همراه با عربستان و اسرائیل در داخل نیز در کار تو کارشکنی میکنند!
وقتی که برای اینکه وجههٔ کشور را موّجه نشان بدهی مواضع نرم و مدارا جویانه با کشورهای مهم جهان بگیری تا توفیق و سربلندی کشورت را حفظ کنی و از تهدیدات بین المللی بکاهی اما در داخل برای تو فضا سازی کنند که اشتباه کردی! وقتی که برای پیوستن به معاهدات بین المللی که برای کشور نوعی پیام شفافیت و مبارزه با پولشوییست را دارد، با تو مخالفت میکنند! وقتی که نهادهای قانونگذاری غیر از مجلس شورا تشکیل میشود که از انتخاب مستقیم مردم نیستند ولی قانونگذار میشوند و مانع پیوستن به معاهدات بین المللی که اکثریت کشورهای جهان به آن پیوستهاند، میشوند، آیا راهی غیر از استعفا میماند؟
?هنگامی که سیاست خارجی که موضوعی تخصصی و دارای روند و فرایندی حرفهایست ملعبهٔ دست این و آن است؛ وقتی وزیر خارجهٔ نظام سطح نفوذ و قدرت و ارتباطاش در داخل حاکمیت به اندازهٔ حسین شریعتمداری نباشد که هیچ بلکه در تیر رس تهاجمات و اتهامات او باشد آیا راهی غیر از استعفا وجود دارد؟!
? به نظر میرسد استعفای ظریف همان استعفای حسن روحانیست! اما در سطح مسائل و سیاست خارجی! با وجود این نباید از نظر دور داشت که استعفای او مورد رصد و تحلیل و تصمیم دشمنان خارجی مانند آمریکا و اسرائیل و عربستان است.
شکست سیاست خارجی که ظریف به دنبال آن بود همان پیروزی ائتلاف عربی و اسرائیل است که مدتها برای به زیر کشیدن برجام و شکست سیاست خارجی ایران برنامه و طرح و توطئه را دنبال میکردند.
یک ظریف در مقابل تمام توطئههای اسرائیلی و ائتلاف عربی کافی بود اما با رفتن او آیا چنین کسی مجددا در نظام ظهور خواهد کرد؟ به این زودی که بعید است آنچه مهم است داشتن ظریف برای امروزِ نظام مهم است و نداشتناش برای امروز نظام مضرّ!
حتم بدانيد كه بیش از همه اسرائیل و عربستان در مقابل استعفایش خوشحال شدند! چرا كه وزير خارجه هر چه ساده لوحتر و انقلابینماتر، برای آنان بهتر!