اگر چه نتانیاهو از تمام توان خود استفاده می کند تا ایران را شکست دهد ، او از هیچ فرصتی دریغ نمی کند تا به جهان بفهماند ایران بر خلاف وعده
ها هم در حال ساختن بمب اتم است و هم با ارسال اسلحه و موشک به سوریه هم امنیت اسرائیل را به خطر انداخته و هم توسط حوثی ها عربستان
سعودی را تهدید می کند.
اما نتانیاهو پس از پذیرش آتش بس بین حماس و اسرائیل مورد انتقاد بسیاری قرار گرفت.
وزیر جنگ طلبِ جنگ او استعفا داد و بسیاری از مردم اسرائیل خواهان برکناری نتانیاهو هستند به علت پذیرفتن آتش بس.
اما اسرائیل به مثابه یک کل همیشه بر علیه ایران بوده است.
اکنون که امریکا با تمام نیروها در تلاش است حجمه ای بین المللی بر علیه ایران راه بیندازد، اسرائیل بزرگترین حامی ترامپ و امریکا است در این راه
خطیر.
تحریم های فلج کننده امریکا اکنون روز به روز وضعیت اقتصادی و اجتماعی مردم را بدتر و بدتر می کندکه این وضعیت، می تواند هم منجر به
چندگانگی سیاسی بین سیاست مداران دو جناح اصلاح طلب و اصول گرا شود و هم آشوب و ناآرامی ها را بیشتر کند.
واقعیت این است که کارگران و معلمین و سایر صنوف مردم از وضعیت فعلی بسیار در رنج و عذابند، و خواهان بهبودی وضعیت موجود.
حال دو راه در پیش روی حاکمیت است یا به این راه خود ادامه دهد تا آخرین توان، این بدان معناست که حاکمیت برای بار دوم جام شوکران نمی
نوشد.
غرور و به تعبیر آقایان عزت حاکمیت بزرگتر از آن است که به امریکا و اسرائیل باج بدهند.
راه دوم اما مذاکره مجدد است.
اگر فرض بگیریم که حکومت تن به مذاکره بدهد، چه چیز را به دست می آورد و چه چیز را از دست می دهد.
مگر نه این که معنای مذاکره “دادن و گرفتن” است؟
یعنی در قبال یک چیز بخشیدن، چیز دیگر را به دست آوردن.
اما ایران چه چیز را به دست می آورد؟
پاسخ به سوال مشخص است: تحریم های امریکا مجدد کنسل می شوند.
اما امریکا چه چیز به دست می آورد؟
مشخص است که امریکا چیزی بسیار بیشتر از برجام می خواهد.
اگر برجام کافی بود که ترامپ از آن خارج نمیشد.
امریکا مشخصا به دنبال دو چیز است:
۱- ایران دست از رفتار خود در منطقه بکشد. یعنی در امور یمن و سوریه و فلسطین دخالت نکند.
۲- اسرائیل را به رسمیت بشناسد.
اخبار حاکی از آن است که کاخ سفید شرط اخیر را به شروط سابق اضافه کرده است.
آیا حکومت جمهوری اسلامی تن به این مذاکره سراسر باخت می دهد، اما باختی که به قیمت زنده ماندن خود تمام می شود و یا حاکمیت با یکدندگی
کوتاه نمی آید؟
اگر دومی را انتخاب کند که تا الان کرده است، امکان بقای حاکمیت به شدت به خطر می افتد.
اما اگر اولی را انتخاب کند حداقل امتیاز برای حاکمیت از هم نپاشیدن آن است.
بنابراین می توان فرض را بر آن گذاشت که شیشه عمر حاکمیت جمهوری اسلامی به نوعی در دستان اسرائیل و امریکاست.