✍️امید فراغت
صدای تغییر ایران و جهان گوش کجاندیشانِ راستنشین را قلقلک داده است و بر همین اساس زودتر از هر جریانی زنبیلشان را در صف هر نوع مذاکرهای قرار دادهاند تا آن زنبیل گواهی بر حضورشان در راستای پذیرش ادبیات نظم بینالملل باشد.
آنان با استناد بر کمحافظه بودنِ مردم، احساس میکنند مردم امروز همان مردم دیروز هستند و نسبت به تبار و طول، عرض و ارتفاع جریانهای سیاسی اهمیتی نمیدهند و با سَر دادنِ شعارهایی متناسب با خواست و مطالبات مردم، نگاه آنان را به خود جلب میکنند بر همین اساس غرب ستیزان شیپوری در دهان گذاشته و آنچنان باد در آن میدمند تا شاید صدای شیپور به گوشِ بلاد کفر برسد تا آنان نیز در صف قابل شمارش شوند!
برخی جریانهای سیاسی مصداقِ عبارت “کی بود کی بود، من نبودهام شدهاند” و با کوچکترین اشارهای، مثل صف ایستادنهای مترو، به دنبال فشار و ایجاد هرج و مرج هستند تا به زور اولین فرد و یا جریانی باشند که سوار مترو شده و جلوس بر صندلی داشته باشند! متاسفانه ملت باید هزینههای عزا و عروسی آنان را پرداخت کند و بدون توجه به این که در این سالها چه بر سَر ملت آمده است کسبِ صندلی قدرت با هر روش، منش، نرمش، چرخش، غُرّش و حتی تعظیمی یکی از هدفهای اصلی آنان است.
اگر مصلحت و منافعشان ایجاد کند جغرافیا، تاریخ و حتی اعداد و ارقام و ادبیات را نیز تغییر میدهند و این واقعیتیست که ملت نیز به آن آگاهی پیدا کرده است! پیامِ عملکرد آنان در آستانه موسم انتخابات ریاستجمهوری ۱۴۰۰ این است هر گونه اصلاح خرد و کلان را پذیرفتهاند اما دعوا بر سَر این است که باید چنین اصلاحاتی با دستِ آنان اتفاق بیفتد و اگر قرار باشد دیگی برای آنان نجوشد به آشپزخانه و دیگ موجود در آن رحمی نخواهند کرد!
بنابراین اگر نرمش باشد آنان باید نرمش کنند اگر چرخش، جهش و هر گونه تعظیم و تغییری باشد آنان باید آن را به انجام برسانند و متاسفانه در چنین فضایی اختیار و انتخاب مردم هم محلی از توجه ندارد! تجربه این سالها به ملت ایران آموخته است افراد و جریانهایی که خیلی داغ و پُر حرارت نسبت به هر گونه موضوعی اتخاذ مواضع دارند مثل آهن داغ زود سرد میشوند بنابراین افراد و جریانهایی که از تجربیات تاریخی بهره میبرند قابل اعتمادتر هستند و نیک میدانند قدرت اجبار زمان با هیچ ایل و تبار و طایفهای خویشی ندارد و همگی مشمول تغییرات متناسب با اقتضای زمان و مکان خواهند شد و به همین دلیل هزینههای زیادی را به ملت تحمیل نمیکنند! و همواره در فضای عقلانیت، تعادل و خرد عمومی جامعه عملکرد دارند.