راه سبز امید
کشورهای عربی علیرغم همه اختلافات سیاسی شان در چارچوب اتحادیه عرب دارای صدها موسسه و نهاد زیر مجموعه اعم از دولتی و غیر دولتی برای کسترش همکاری کشورهای عضو در زمینه های تخصصی شامل سیاسی و علمی و ورزشی و اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی هستند که انها را به هم پیوند می دهد.
کشورهای انگلیسی زبان که سابقا تحت استعمار انگلیس بوده اند در چارچوب اتحادیه کشورهای مشترک المنافع دارای روابط و همکاریهای گسترده سیاسی و اقتصادی و فرهنگی هستند. همینطور کشورهای فرانسوی زبان آفریقا که سابقا تحت استعمار فرانسه بوده اند دارای روابط مستحکم و گسترده سیاسی و نظامی و اقتصادی و فرهنگی با این کشور هستند.
زبان و فرهنگ مشترک عنصری مهم در ارتباط و پیوند میان کشورها با یکدیگر است. انچه وحدت ایرانیان را علیرغم هجوم بیگانگان در طول تاریخ حفظ کرد بیش از هر چیز زبان مشترک پارسی بود. و آنچه که انگلستان را از اتحادیه اروپا جدا کرد بیش از هر چیز عامل زبان بود و انچه که انگلیس و امریکا را به هم پیوند می دهد بیش از هر چیز عامل زبان مشترک است.
این در حالی است که میان کشورهای فارسی زبان ایران و افغانستان و تاجیکستان و دیگر کشورهای آسیای میانه که دارای ریشه های مشترک فرهنگ و زبان پارسی هستند هیچ سازمان و نهادی برای همکاری های مشترک وجود ندارد.
متاسفانه ایدئولوژی و سیاست در یک قرن اخیر همواره مانعی بر سر راه اتحاد فارسی زبانان بوده. هفتاد سال حاکمیت اتحاد شوروی و ایدئولوژی کمونیسم و سپس چهل سال حاکمیت جمهوری اسلامی و ایدئولوژی شیعه گری مانع اتحاد ما بوده است.
آیا راهی برای نزدیکی بیشتر فارسی زبانان به یکدیگر هست؟ حداقل در فضای مجازی می توان این همکاریها را به وجود آورد. بعد از سیاست و ایدئولوژی چیزی که فارسی زبانان را از هم جدا می کند ؛ مسئله تغییر خط است.
رسم الخط تاجیکی برای ما فارسی زبانان ناشناخته است، همانطور که رسم الخط ترکی استانبولی . علیرغم آنکه شاید حدود ۹۰%-۸۰% لغات فارسی و تاجیکی و حدو ۶۰%-۵۰% درصد لغات فارسی و ترکی مشترک است اما انها کلام یکدیگر را کمتر می فهمند.