ستادِ استقبال از بقایی در ولنجک.
احمدی نژاد اگر تمام عیب های عالم رو هم داشته باشه.
نمیشه منکر یک اخلاق خوب او شد.
این که پشتِ یاران و رفقای خودش رو خالی نمیکنه.
سرِ رفقاش حتی با رهبری هم درگیر شده.
این روحیه و مردانگی در کروبی دلاور و شیخ نور هم وجود داره.
البته این دو بزرگوار کمالات بسیار دیگری دارند که همون ها هم سبب رجحان و برتری بی تردیدشون نسبت به احمدی نژادها شده.
اما متاسفانه برخی از بزرگان اصلاحات از این صفت کم بهره یا بی بهره اند.
اگر این صفت در بزرگان اصلاحات تقویت می شد شاید اصلاحات از دهه هشتاد به این سو با افول رو برو نمی شد.
و امروز با خیل عظیم سرمایه های اجتماعی که به خارج از کشور گریزان شدند.
و تلاشگران ارزشمندی که در داخل کشور امکان بهره گیری از توانمندی اون ها وجود نداره و به انواع تهمت ها و برچسب ها برای از میدان خارج شدنشون استفاده شده.
مواجه نمی شدیم.
آقای خاتمی در کنار این همه صفات خوب و حسنه.
در جایی که مثلا با شستن دلش از کینه حاضره بارها برای آشتی به سمت رهبری بره.
و حتی برخوردهای قهری رهبری ، او رو از علاقمندی به انقلاب و باورهاش دور نمی کنه.
بد نیست تجدید نظری هم در این مورد داشته باشه و این صفت نیکو رو هم در خودش تقویت کنه.
شاید دوباره سرمایه های اجتماعی در کنار هم جمع بشن.
و از خلا روابط عاطفی ما احمدی نژادها رویشی دوباره نکنند.
خاتمی باید بپذیره که با این غفلت او و برخی از مشاورانش ، خیل علاقمندان امیدوار به گفتمان اصلاحات که از سال 76 دور او حلقه زدند
اما خاتمی حمایت لازم از اون ها رو انجام نداد
متاسفانه امروز به دلیل نداشتن پشتوانه لازم یا در خارج کشورند و یا در داخل کشور یا در زندانند و یا منزوی
خاتمی می توانست گونه ای دیگر عمل کند
تا اصلاحات دچار افول و جوانمرگی نشود.