✍️حسین ثنایی نژاد
شما هر جای جهان که بروی نفیس ترین فرش ها حتی اگر ایرانی نباشند می گویند مثل قالی ایرانی است ( Persian carpet). بدیهی است هر ایرانی هم ترجیح اولش برای خرید فرش همان قالی ایرانی است و با افتخار می گوید این بافت تبریز است و آن بافت خراسان!
همین قاعده است برای برنج ایرانی، برای زعفران ایرانی و برای صنایع دستی ایرانی. هیچ فرد ایرانی مینا کاری چینی نمیخرد و خاتم کاری از کشور دیگری را. چرا؟! چون این محصولات اعتبار و اعتماد تاریخی به همه مردم ایران و جهان بخشیده اند!
اما بیایید در کالاهای صنعتی؛ تایر ماشین ایرانی می خریم چون پولمان نمی رسد کره ای بخریم! اره برقی و آچار و ابزار آلمانی و انگلیسی و ژاپنی می خریم چون نوع ایرانی آن نتوانسته است اعتماد ما را جلب کند.
همین قاعده است برای داروهای ایرانی! بخصوص داروهای خاص. همه به دنبال نوع خارجی آن هستند و حتی چینی آن را هم با تردید استفاده می کنند.
واکسن کرونا هم از همین قماش است. متاسفانه سیستم تولید و توزیع این محصولات نتوانسته اعتمادی را که لازم است از مردم جلب کند.
البته اگر حکومتیان اعتباری در نزد مردم می داشتند برای چنین روزهای مبادایی می توانستند آن را خرج کنند. وقتی روسای سه قوه، آن همه در مناظرات شان به صراحت یکدیگر را به هر کار کرده و ناکرده ای متهم کردند و هیچکس هم رسیدگی نکرد که اینها راست گفتند یا دروغ، اعتباری برایشان نماند تا امروز سه نفری به ردیف در برابر دوربین بایستند و به مردم اطمینان بدهند که به پیر، به پیغمبر! این واکسن ایمن است و یا اگر واکسن از چین بیاوریم استاندارد خواهد بود.
روزی که هشدار می دادیم در برابر مردم دروغ مگویید و کتمان حقیقت مکنید برای همین روزها بود. همین روزهای مبادا که به اعتماد یکایک مردم نیاز است.