پایگاه خبری / تحلیلی نگام – بر اساس قوانین بینالمللی و همچنین قوانین داخلی بسیاری از کشورها، هک و تهاجم اینترنتی به عنوان یک جرم تعریف شده است. عاملان اینگونه جرایم نیز معمولا به پرداخت مبالغ هنگفت مالی یا زندانمحکوم میشوند.
بر همین اساس در صورت طرح هرگونه شکایت حقوقی در کشورهایی که قوانین مشخصی در این مورد دارند، دولت ایران می تواند مورد بازخواست قرار بگیرد. شاید این یکی از دلایلی است که حکومت ایران مسئولیت اینگونه اقدامات را مستقیما برعهده نمیگیرد اما از هکرها دستکم حمایت معنوی میکند.
بسیاری از برنامه نویسان اصرار دارند که کلمه “هکر” به افرادی تلقی شود که از علم خود در راه سودمند استفاده میکنند و برای شبکههای مختلف رایانهای مفید هستند.
آن دسته از افرادی که دست به خرابکاری میزدند و رمز گشاییهای نابهجا میکنند را باید “کراکر” خواند که با هکرها بسیاری متفاوتند. مردم عادی تفاوت بین هکرها و کراکرها را نمیدانند و به همین علت است که هکرها همیشه اسامی هستند که چهره منفی دارند و به اختلال دست می زنند.
هکرها معمولا زمانی که از طرف دولت و یا حتی دوستانشان مورد صحبت قرار میگیرند خود نیز اعتراف میکنند که با دانایی بالایی که دارند میتوانند دست به کارهای فوق العادهای بزنند که میتواند خرابیهایی هم به بار بیاورد.
اما بسیاری از آنها ادعا میکنند که استفاده از این کار حرفهای را نه برای آسیب زدن، بلکه برای دانایی بیشتر از کامپیوتر و اینترنت دنبال می کنند.
حکومت ایران در مورد توان ارتش سایبری خود تبلیغات زیادی انجام میدهد. در این مورد حتی سریالهایی را منتشر میکند که به ببیندگان خود هشدار میدهد مراقب فعالیتهای مجازی خود باشند.
تمامی بودجه های هزینه شده در ارتش سایبری سپاه پاسداران انقلاب اسلامی جهت تحقیقات و توسعه برنامه های جاسوسی و حملات سازمان یافته علیه مخالفین عقیدتی – سیاسی جمهوری اسلامی می باشد.
پروژههای مضلین، فتنه عمیق، دارکوب، مرصاد، چشم روباه، ناصح و عنکبوت بخشی از اقدامات این مرکز است که از طریق سایت گرداب رسانهای شده است این اقدامات خرابکارانه و بعضا جاسوسی این گروه باعث شده زیرساختهای ایران و خیلی از سایتهای دولتی و حتی شخصی مورد هجوم کراکرها قرار بگیرد چون در فضای وب عمل متقابل به مثل به محض شناسایی مبدا حمله کننده انجام میپذیرد مگر در مواردی که طرف خیلی با اخلاق باشد و پایبند اصول اخلاقی باشد.
در خیلی از موارد بزرگ هکرها متوجه شده اند که این حملات سازماندهی شده و از داخل ایران هدایت میشود مثل هک تعداد زیادی دوربین های میادین وخیابانها در سراسر دنیا که مشخص شد این حملات از داخل ایران انجام میپذیرد یا حمله به توییتر در آذرماه ۸۸ به علت ابعاد جهانی آن مهمترین حمله هکرهایی است که زیر عنوان “ارتش سایبری ایران” فعالیت میکنند. اما تنها توییتر نبود که مورد حمله قرار گرفت. سایت “بایدو”، بزرگترین موتور جستجوگر چینی نیز در دیماه سال ۸۸مورد هجوم قرار گرفت.
پیش از این در تاریخ ۲۵آذر ۸۸نیز سایت “موج سبز آزادی” یکی از موثرترین و مهمترین سایتهای مخالفان دولت ایران در جریان اعتراضات پس از انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته مورد هجوم این “ارتش” قرار گرفت.
سایتهای رادیو زمانه، خبرنامه امیرکبیر، وبسایت شخصی محسن سازگارا، سایت جرس نیز از دیگر وب سایتهایی بودند که مورد هجوم ارتش سایبری ایران قرار گرفتند.
نمونهای از این اقدامات تولید اخبار جهت دار مورد حوادث و اتفاقات پس از انتخابات در حجم گسترده است که در جستجوهای اینترنتی شما را با انبوهی از اطلاعات نادرست روبرو میکند.
همچنین میتوان به اجرای پروژه حذف سازماندهی شده ویدیوهای اعتراضات پس از انتخابات و سرکوب معترضان از روی وب سایت یوتیوب اشاره کرد.
برخی این ادعا را مطرح میکنند که ارتش سایبری هکرهای روسی، هندی و چینی هستند که در ازای مبالغی این اقدامات را برای حکومت ایران انجام میدهند.
انتشار برخی اخبار در مورد برخی حملات اینترنتی با مبدا چین این مدعی را تقویت نمود.
ارتش سایبری ایران چندی پیش خبری را منتشر کردند مبنی بر اینکه همه مکالمات تلفنی واتس آپ، و بقیه اپلیکیشنهای ارتباطی شبکه های اجتماعی که سرورهای آنها در ایران نیست به کنترل جمهوری اسلامی دربیاد چنین خبری از اساس کذب محض است اگر توان کنترل چنین فعالیتهای مردم بر روی شبکه های اجتماعی را داشت اساسا فیلترینگی انجام نمی شد و روزنه بین 7 تا 10 میلیون دلار از ثروت مردم ایران صرف فیلترینگ نمی شد.
و هدف از این خبر ایجاد رعب و وحشت است که مردم به سراغ شبکه های اجتماعی نروند و تنها کاری که میتوانند بکنند این است که اینترنت رو ضعیف بکنند تا مردم از باز کردن یک ویدئو کلافه یا خسته بشوند از این رو نیروی سایبری سپاه میکوشد که مردم را از شبکه های اجتماعی نفی و بی اعتبار کنند با برخورد های اخیر منجمله رقصنده های اینستاگرامی که البته تازگی ندارد و وارد مرحله حساستری شده، و این نشان میدهد که نهادهای امنیتی در ایران، همانند سایر دستگاههای امنیتی در کشورهای سراسر جهان، به طور فزایندهای در زمینه جاسوسی سایبر و حملات تخریبی ورزیده شدهاند. اقداماتی که دامنه آن از مخالفان حکومت ایران در داخل و خارج از کشور، و نهادهای مدنی در ایران، تا سازمانهای دولتی، دفاعی، تجاری و دیپلماتیک در سراسر جهان را در بر میگیرد.
حکومت ایران عملیات تهاجمی خود در فضای مجازی را در پوشش حسابهای کاربری عمومی گمراه کنندهای دنبال میکند تا ضمن نمایش توانایی خود در این زمینه، از مسئولیت چنین اقداماتی شانه خالی کند.
بهترین راه حل برای مقابله با سایبری سپاه پاسداران اعمال تحریمهای اقتصادی و برخورد با عواملی که تجهیزات سخت افزاری از کشورهای اروپایی بالاخص آلمان و چین خریداری میکنند و به ایران ارسال میکنند.