مطهره کاویانی
مطهری گفت : چرا آقای روحانی در جلسات گذشته مجمع حضور پیدا نکردند؟ در حالی که حضور رئیس جمهور در این جلسات و دفاع از لوایح میتواند در آراء اعضا تاثیرگذار باشد.
جلسه مجمع تشخیص مصلحت نظام، که روز شنبه ۲۹ دی ماه به ریاست صادق آملی لاریجانی و با حضور اعضای آن برای بررسی قانون FATF برگزار شد دومین نشست مجمع به ریاست صادق آملی لاریجانی بود که در آن محمود احمدینژاد، رئیسجمهوری پیشین حاضر بود اما حسن روحانی، رئیسجمهوری فعلی در آن شرکت نکرده بود. این حرکت و رفتار از سوی حسن روحانی را میتوان قهر سیاسی نامید.
این غیبت به شدت در مرکز توجه رسانهها قرار گرفت. جلساتی که هر دو هفته یک بار تشکیل میشود حضور محمود احمدینژاد، از منتقدان جدی صادق آملی لاریجانی که پس از بازداشت حمیدرضا بقایی و اسفندیار رحیم مشایی، چندین بار علیه او صحبت کرده است و حرکات او مقابل دوربین عکاسان و نیز نشستن سیدابراهیم رئیسی که از او به عنوان رئیس بعدی قوه قضائیه یاد میشود، در صدر مجلس که مخصوص سران نظام است، از حاشیههای مجمع بود.
هر چند عدم حضور رئیسجمهوری در جلسات مجمع تشخیص مصلحت فقط مختص به این دولت نیست و در دوره ریاستجمهوری محمود احمدینژاد نیز اتفاق افتاده بود. نکته دیگری که باید به آن توجه کرد این است که نباید غایب همیشگی جلسات مجمع را رئیسجمهوری دانست چرا که بعد از فوت آیتالله هاشمی چند ماهی مجمع تشخیص حالت بلاتکلیف داشت و محمدعلی موحدی کرمانی موقتا چند جلسه را اداره کرد. بعد از دوره درمانی مرحوم شاهرودی و بازگشتشان از سفر درمانی جلسات مجمع تشخیص مصلحت از روال همیشگی شنبههای خود خارج شده بود. در واقع ٣٠ دی ماه، ١۴ بهمن ماه، ۵، ١٩ و ٢۶ اسفند ماه ٩۶، پنج روزی بود که مجمع تشخیص مصلحت نظام به ریاست مرحوم هاشمی شاهرودی تشکیل جلسه داد ولی سران سه قوه در هیچ یک از این جلسات شرکت نکردند.
غیبتهای طولانی حسن روحانی در جلسات مجمع تشخیص مصلت نظام باعث گمانهزنیهای زیادی از سوی رسانهها شد که در ادامه به برخی از آنها اشاره میشود.
او در جلسه گذشتخ نیز به رسم چند وقت اخیر در جلسه مجمع شرکت نکرد. نوبخت درباره عدم حضور رئیس جمهوری در مجمع تشخیص مصلحت گفت: دلیل این غیبتها، مشغله کاری است ولی ارتباط دولت و مجمع تشخیص مصلحت نظام محکم است و هر زمان فرصت برای آقای رئیس جمهوری پیش بیاید، در جلسات مجمع حضور خواهد یافت.
شاید هم علت غیبت حسن روحانی، وجود رئیس سابق دولت، محمود احمدینژاد است. یعنی همان کسی که گفته میشود حضور او علت غیبت روحانی در جلسات پیشین مجمع بود. اما باید توجه داشت که خود احمدینژاد نیز چندان منظم در جلسات شرکت نمیکند؛ از هر دو یا سه جلسه، در یک جلسه دیده میشود. برای مثال او در جلسه پیشین مجمع به ریاست آملی لاریجانی حضور نداشت.
مشغله کاری بهانه دیگری بود که سال ۹۴ محمدباقر نوبخت، در آن زمان برای این غیبت رئیسجمهوری آورد. هر چند در جلسهای که همه سران قوا حضور دارند و در مورد مسائل مهم تصمیمگیری میشود میتوان به بهانه اشتغال بسیار آنجا نرفت.
قهر به علت اختلاف بر سر برنامه توسعه شاید علت غیبت روحانی باشد. بهخصوص که حسن روحانی سابقه چنین قهری را دارد ازجمله در سابقه چنین رفتاری میتوان به زمانی که وی به دلیل تصمیمگیری مجمع در «حل معضل شرایط عزل رئیس کل بانک مرکزی» به مدت حدودا سه ماه از شرکت در جلسات مجمع تشخیص مصلحت نظام خودداری کرد نیز اشاره کرد.
یکی دیگر از دلایل عدم حضور روحانی در جلسات مطالبه ریاست بر مجمع بود که البته بعید است بر سر چنین موضوعی باشد حال سوال اینجا است که آیا میشود این عدم حضور را قهر تلقی کرد؟ آیا این غیبتها حامل پیامی برای جریان رقیب است؛ پیام آن چیست؟ آیا دردی را دوا میکند؟ تا چه زمانی قرار است این روزه سکوت شکسته شود؟
پی نوشت :
غلامرضا مصباحی مقدم درخصوص دلیل عدم حضور سران قوا در در جلسات مجمع تشخیص مصلحت نظام و ارتباط این موضوع با حضور محمود احمدینژاد گفت: آقای علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی چندی پیش در جلسه مجمع حضور یافت ولی من نمیدانم که چرا آقایان روحانی و آملی لاریجانی در جلسات مجمع حضور پیدا نمیکنند.
وی همچنین در پاسخ به این سوال که آیا اعضا به حضور احمدی نژاد انتقادی ندارند گفت : اعضا نسبت به مواضع آقای احمدینژاد انتقاد دارند و حتی هفت، هشت نفر از اعضا نسبت به مواضع او در جلسهای که آقای احمدینژاد غایب بودند، سخن گفتند و انتقاداتی را مطرح کردند ولی در حضور خودشان کسی چیزی نگفته است.
این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در پاسخ به این سوال که آیا اقدامی برای لغو عضویت احمدینژاد در مجمع تشخیص مصلحت نظام صورت نگرفته است؟ تصریح کرد: مگر مجمع میتواند نسبت به اعضای خود تصمیم بگیرد؟