✍️رحیم قمیشی
در سالهای اخیر برای بار دوم است که در تاسیسات بکلی سری هستهای نطنز خرابکاری صورت گرفته و خسارات فراوانی به آن وارد میشود.
مردم درک میکنند چرا اطلاعاتی از میزان خرابی آن تاسیسات، هزینههایش و عوامل داخلی نفوذی و خارجی موثر در آن خرابکاریها به آنها داده نمیشود.
مردم میدانند ریال ریالِ هزینههای سنگین این تاسیسات از جیب همین مردم محروم تهیه و پرداخت شده است، همین مردمی که در صفهای طولانی مرغ میایستند تا آن را چند تومان ارزانتر تهیه کنند، از جیب همان بازنشستگانی که با حقوقهای ناچیزشان نمیدانند به کجا باید پناه ببرند، سهامدارانی که سرمایههایشان را باخته و هیچکس پاسخگویشان نیست.
از جیب همان روستایی که ندارد تا خرج درمانش کند، ندارد تا خرج امکانات تحصیل فرزندش کند. از جیب همان کارگری هزینه میشود که کارش را بخاطر کرونا از دست داده و هیچکس از او نمیپرسد چطور زندگی میکند.
مردم درک میکنند دهها و یا صدها میلیارد دلاری که هزینۀ صنعت هستهای شده، از نظر مقامات ضروریتر بوده و عملا و شاید ناخواسته تبدیل به امری حیثیتی و ملی شده و نمیشود در مورد آن اظهار نظر کرد، هر چند بالاخره روزی باید گزارش شفافی به مردم داده شود که چقدر هزینه کردیم و چه به دست آوردیم.
اما نکته مهمی که امروز برای هر ایرانی سؤال است و منتظرند پاسخ قانع کنندهای بگیرند؛
اگر با انفجار هر یک از تاسیسات هستهای روزی مواد رادیواکتیو تشعشع پیدا کند، امکانات کشور برای پاکسازی منطقه، برای رسیدگی به مصدومان وسیع آن حادثه چقدر است؟
الان اکثر بیمارستانهای کشور درگیر بیماری کرونا هستند، اگر بنا بود هزاران آسیب دیده از نشت مواد رادیواکتیو به بیمارستانها اضافه شوند آیا امکاناتش پیش بینی شده؟
پرسش من انکار زحمات دانشمندان هستهای کشور نیست، اما معتقدم ما به شکل نامتوازنی در صنعت هستهای سرمایهگذاری و پیشرفت کردهایم، سالها بعد حتما تاریخ و فرزندان ما قضاوتش خواهند کرد.
اما حوادث هستهای قابل چشمپوشی نیستند.
ما از حادثه نیروگاه چرنوبیل روسیه با خبریم.
ما میدانیم نیروگاه هستهای ژاپن چه فجایعی را به بار آورد.
ما میدانیم در بسیاری از کشورهای پیشرفته نیروگاههای هستهای را به خاطر خطرات احتمالیاش تعطیل کردهاند.
کشور ما با اینهمه دشمن و اینهمه نفوذی در مجموعههایش، چقدر برای حوادث هستهای آمادگی دارد؟
چه تدبیری برای جلوگیری از آنها شده؟
آیا آن روز هم باز میخواهیم از تلفات انسانی به عنوان سندی بر جنایات امپریالیسم و اسرائیل استفاده کنیم؟
اگر مردم بخواهند فعالیتهای هستهای به نحوی انجام شود که متناسب با بودجه کشور و با تدابیر کاملتر باشد، آنرا چطور میتوانند به اطلاع مقامات برسانند؟
ما اگر نمیخواهیم در دنیا با قدرت هستهای مان شناخته شویم، اگر دوست داشته باشیم دنیا کشورمان را با عدالتمان، با مردمداریمان، با حفاظت از محیط زیستمان، با نظممان، با توزیع بیعیب واکسنهای اندکمان، با همدلیمان، با فرهنگمان با زیباییهایمان بشناسد، چطور میتوانیم به مقامات آن را منتقل کنیم؟
چطور میتوانیم نظر و اعتراض و نگرانیمان را به مقامات منتقل کنیم؟
ما نگران وضعیت هستهای کشور هستیم. هم از حفاظتش، هم از هزینههایش، هم از خرابکاریهایش…
کسی هست پاسخ بدهد؟
رئیس جمهور توضیحی دارد؟
یا ایشان هم مثل ما بی اطلاعند!؟