پایگاه خبری / تحلیلی نگام _ بخشی از اهالی روستای ام طمیر اهواز به علت مشکلات ناشی از قطع مکرر آب در این روستا اقدام به مسدود کردن روستای قدیم اهواز- خرمشهر کردند.
اهالی روستای ام طمیر اهواز که مدتهاست با مشکلات کمبود آب و قطع مکرر ان مواجه هستند در اعتراض به این امر شامگاه جمعه اقدام به مسدود کردن جاده قدیم اهواز- خرمشهر کردند.
اهالی این روستا با قطع برخی درختان و آتش زدن آنها در میان جاده، جلو عبور و مرور خودروها را گرفتند.
این امر به سرعت با پا درمیانی مسئولان بخشداری و نیروی انتظامی اهواز پایان یافت و اهالی به خانههای بازگشتند.
فرمانداری اهواز هم به اهالی وعده داده برای حل مشکل لب روستای ام طمیر اهواز فردا مذاکراتی با مسئولان شرکت آب و فاضلاب روستایی خوزستان داشته باشد.
بیآبی در خوزستان همچنان ادامه دارد و ساکنان «بروال» از این مسئله رنج می برند.
منطقه بروال (علی آباد) شهر اهواز یکی دیگر از منطقه های نفت خیز این شهر است که مثل جزیره ای میان ده ها چاه نفت محصور شده است، ولی این منطقه نیز مثل غیزانیه تشنه است و با وجود حجم بالای نفت، مردمش آبی برای مصرف ندارند.
کوی بروال (علی آباد) در محدوده منطقه سه شهرداری اهواز جنب فرودگاه این شهر قرار دارد. اولین اهالی آن در سال ۱۳۴۰، درست هنگامی که تمامی مناطق آن محدوده زیر کشت کشاورزی بود، در این منطقه حضور پیدا کردند و بعد از ۲سال یعنی سال ۱۳۴۲ نخستین چاه نفت توسط انگلیسی ها در این منطقه کشف شد. در واقع قدمت سکونت در این منطقه از قدمت استخراج نفت بیشتر است. اما این قدمت این منطقه و همجواری آن با چاه های نفت سبب نشده است تا نشان محرومیت گردن آویز «بروال» نباشد، به نحوی مدتها حتی این منطقه جزء حوزه شهری اهواز قرار نداشت تا بعد از کش وقوس فراوان بالاخره اواخر سال ۹۵ جزء طرح جامع مرکز استان خوزستان قرار گرفت، ولی با این حال هنوز ساکنان آن به امکانات اولیه دسترسی ندارند. فارغ از کمبود امکانات مثل دسترسی نداشتن به جاده ایمن و مناسب، نزدیکی به فرودگاه و حتی نبود سطل زباله در آن منطقه، موضوعی که این ایام مردم بروال را آزار می دهد کمبود آب شرب است.مردم ساکن این منطقه نفتی، آب ندارند و به همین دلیل در معرض انواع بیماریها به ویژه بیماری کرونا (corona) قرار دارند. با وجود اینکه پنج رودخانه دایمی در استان خوزستان جاری است، ولی مردمانش همیشه از کمبود آب شرب رنج می برند و با بی آبی دست وپنجه نرم می کنند.سال هاست که علاوه بر مشکل بی آبی، مشکلات دیگری مانند ریزگردها و صدها مشکل ریز و درشت دیگر دمار از روزگار ساکنان استان نفت خیز ایران در آورده و باعث شده هر از چندگاهی فریادشان را به نشانه اعتراض نیز بلند کنند. اوایل خردادماه همین امسال بود که بخش غیزانیه اهواز فریاد بی آبی سر دادند و در اعتراض به وضعیت بد آب آشامیدنی شان و نیز انجام نشدن طرح آبرسانی به این بخش پرجمعیت اقدام به مسدود کردن جاده ترانزیتی اهواز به رامهرمز کردند که با دخالت پلیس به پایان رسید.ویدیوها و تصاویر تجمع روستاییان و مجروح شدن تعدادی از آن ها در درگیری با پلیس، در آن زمان بازتاب وسیعی در رسانه ها و فضای مجازی ایران و جهان داشت.
بی آبی در گرما و کرونا (corona)
بی آبی اکنون به بخش «بروال» اهواز نیز رسیده است، به طوری که بعضی از اشخاص محلی این منطقه خود را تشنه تر از ساکنان غیزانیه می دانند. «روح الله اکبری» یکی از اهالی بروال در خصوص بی آبی به همدلی گفت: «لوله کشی آب داریم، آب بها هم پرداخت می کنیم، اما آبی در لوله ها نیست که مردم را سیراب کند. در ۲۴ ساعت شبانه روز کم تر از ۳ ساعت آب داریم. اهواز گرم است از لحاظ کرونا هم آلوده است و وضعیت مناسبی ندارد، با بی آبی نمی شود حریف گرما و کرونا شد.»
اکبری با اشاره به فرسوده بودن سیستم آبرسانی این منطقه ادامه داد: «شبکه آب در بروال بسیار قدیمی است، جوری که در برخی از نقاط شاهد نشت فاضلاب درون آن هستیم. از سوی دیگر مردم این منطقه به دلیل فقر مالی توانایی خرید آب تصفیه یا دستگاه های آب شیرین کن یا حتی تانکر آب را ندارند، بنابراین این منطقه یا کلا آب ندارد یا در صورت دسترسی به آب، احتمال آلودگی آن زیاد است.» این شهروند خوزستانی منطقه خود را تشنه تر از غیزانیه می داند و می گوید:«بروال تشنه تر از غیزانیه است نه این که مشکل بی آبی غیزانیه حل شده باشد، ولی مشکلات غیزانیه بیشتر از مشکلات بروال دیده می شود، حتی در اعتراضات اوایل خرداد مردم این منطقه، رییس جمهور یک مقام دولتی را به صورت مستقیم مسئول حل مشکلات غیزانیه کرد، ولی مشکلات ما معمولاً دیده نمی شود و فریادمان هم به جایی نمی رسد. سالها است که می گوییم جاده بروال را تعریض و مناسب سازی کنند، ولی کو گوش شنوا! هر سال ده ها نفر بهخاطر غیر استاندارد بودن جاده جانشان را از دست میدهند، ولی تا حالا ندیدیم مسئولی برای حل این موضوع کوچکترین اقدامی کند. موضوع آب هم به این صورت است، هر سال مشکلات بی آبی مردم این منطقه از ماه اسفند شروع می شود و تا آخر تابستان و حتی ماه های از پائیز ادامه دارد، اما تاکنون اقدامی که منجر به حل این مشکل شود، شاهد نبودیم. اکثر اهالی این منطقه شب تا صبح بیدارند که بتوانند مقداری آب شرب ذخیره کنند، به دلیل آن که از نیمه شب به بعد آب در لوله ها جاری می شود.
افزایش مصرف دلیل قطعی آب است
چند روز پیش و پس از انتشار ویدیوهایی از مشکلات بی آبی اهالی بروال، مدیر بخش فاضلاب اهواز در مورد وضعیت نبود آب در این منطقه، اهالی بروال را مقصر دانست و به شبستان گفت: «بعضی از ساکنان بروال متأسفانه قصداً اقدام به شکستن لوله های آب برای تامین آب گاومیش ها می کنند که برای رفع آن با شهرداری، بهداشت استان و استانداری نامه نگاری هایی انجام شده ولی تا به حال راه حل مناسبی برای آن تشخیص داده نشده است.» او در خصوص اقدامات این سازمان برای حل مشکل بی آبی مردم این منطقه ادامه داد:«یک ایستگاه پمپاژ در کوی بروال قرار دارد که اپراتورهای آن از ساکنان منطقه هستند؛ تعیین اپراتورها از ساکنان منطقه به منظور افزایش ایمنی و امنیت ایستگاه بود.»
«افشین حاتمی» با بیان اینکه یک شبکه آب ۲۰۰ میلیمتری تا فرودگاه در این منطقه وجود دارد، اضافه می کند:طبق طرحی که اینک ارائه شده در نظر داریم که شبکه آبی بروال به صورت مجزا شکل گیرد، این اتفاق بزودی انجام می شود و اکنون مراحل پاياني کارشناسی را طی می کند.
او در مورد نبود آب در این منطقه در ۲۴ ساعت نیز گفت: «به منظور بررسی این موضوع افرادی را در ساعات مختلف به صورت ناشناس به منطقه اعزام کردیم که نشان از آن دارد در ساعات پیک مصرف با مشکل افت فشار روبرو هستند؛ اقداماتی در تصفیه خانه صورت گرفته که مشکل افت فشار این منطقه را بزودی برطرف می کند.» این در حالی است که دیروز افشین حاتمی به ایرنا گفت: « افزایش ۳۰ درصدی مصرف مشترکان دلیل افت و قطعی فشار آب در این شهر بوده است.»
اثیر طرح انتقال آب در بی آبی خوزستان
بسياري ریشه مشکلات بی آبی در خوزستان را به طرح مناقشه برانگیز انتقال آب میان استان ها ربط میدهند، طرح هایی زودگذر برای حل بحران یک منطقه به قیمت ایجاد بحران برای منطقه ای دیگر. یکی از پر سروصدا ترین این طرح ها اما، انتقال آب کارون به فلات مرکزی بوده است؛ طرحی موسوم به« بهشت آباد» که در سال های اخیر، فریاد خوزستانی ها را بلند کرده است.
نکته قابل تامل آن است که طرح انتقال آب خوزستان به سایر استان ها از جمله اصفهان، نه برای تامین آب شرب که برای مصارف کشاورزی و صنعتی بوده است. مهدی قمشی، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز، پیش از این در مهر ماه سال ۹۸ دراین باره به ایرنا گفته بود:« نباید خودمان را گول بزنیم؛ در عناوین این طرح ها برای انجام انتقال، موضوع تامین نیاز کشاورزی استان اصفهان از آب کارون تغییر یافته و در نهایت از آن به عنوان تامین آب شرب این استان نام برده شده است.»
دسترسی به آب سالم و پایدار از ابتدایی ترین حقوق هر شهروند است که طبق قانون وظیفه تامین آن با شرکت آب و فاضلاب است، شرکت آب و فاصلاب نیز تا به حال نتوانسته است نیاز بسیاری از مناطق خوزستان را در دسترسی به آب مصرفی خانوارها حل کند، بدیهی است اگر مسوولان امر به خواسته های مردم توجه نکنند، تامین آب شرب که موضوعی اجتماعی است میتواند به موضوعی امنیتی و انتظامی تغییر ماهیت دهد.