یدالله اسلامی
تيرگي روابط إيران وأمريكا پيامدهاي بسياري برجاي گذاشته وبازهم برجاي خواهدگذاشت. اين پيامدها وزيان هاي ناشي از ان نه تنها روابط سياسي منطقه اَي وفرا منطقه اَي إيران را تحت تاثير قرار داده است بلكه بر زندگي مردم اثرات انكار ناپذيري داشته ودارد. امريكا ستبزي وإيران هراسي راهبردهاي دوگانه اَي هستند كه نقش يگانه اَي را ايفا مي كنند اين دو راهبرد به عنوان دوتيغه قبچي برعليه منافع ملي وزندگي مردم كارايي خودرا نشان داده اند. درهيجان شعار وتبليغ جاي كنشگران مدني براي تدوين راهبردهاي أساسي اينده نگر وبر مبناي منافع ملي بسيار كمرنگً تر ازتصور بوده وگويي انديشمندان حوزه روابط بين الملل در انزوايي خودساخته وترسي ناشئ از تبليغات فراگير فرو رفته اند وميدان را به هيجان وإحساس واگذار كرده اند. وزارت خارجه نيز نقش كارشناسي ومديريت سياسي خودرا به درستي ايفا نكرده است وبه ويژه درمسايل منطقه اَي به سادگي نقش حاشيه اَي به خود گرفته است. مقامات إيراني كه اشكارا تمايل خود به روي كار امدن ترامپ را نشان داده بودندًپسً ازروي كار امدن ترامپ تحليل درستي را مبناي تصميم خود قرار نداده وترامپ به بزرگترين واثرگذارترين منحد دشمنان منطقه اَي إيران تبديل شد. تروريستي خواندن نيروي نظامي بك كشور پديده اَي نادروشگفت أور است ولي انچه در پي اين تصميم نهفته است تيازمند بررسي دقيق تر وتحليل ژرف تر است. درشرايط كنوني مهم ترين اقدام سپردن أمور مربوط به روابط خارجي به وزارت خارجه است تاامكان رايزني وگفتگو درسطوح منطقه اَي وفرا منطقه اَي وقدرت تصميم گيري بك پارچه فراهم شود گريز از هيجان وتبليغ وروي اوردن به خردورزي وأينده.نگري وبرنامه ريزي براي پيشگيري ازرخدادهاي ناهنجاراز مهم ترين اقداماتي است كه بايستي به ان انديشيد