✍️مجید بهمن زاده
بیش از یکسال از انتشار ویروس کرونا در ایران می گذرد ومتاسفانه این بیماری، روزانه دهها نفر از مردم مظلوم و بی پناه ایران زمین را به کام مرگی دردناک می کشد وهزینه های اقتصادی ، اجتماعی و روانی بسیاری را بردوش جامعه و خانواده ها تحمیل می کند.
درچنین شرایطی غمباری، دولتی که عملا کار اجرایی خود را از ماهها پیش از انتخابات تعطیل کرده و اکثریت جامعه را در دریای طوفانی و سهمگین گرانی، بیکاری، رکود و ناامیدی رها کرده است، وعده آغاز واکسیناسیون گسترده با واکسن ایرانی را در تیرماه آینده( چهار ماه بعد) داده و اظهار امیدواری کرده که واکسیناسیون عمومی تا پایان سال ۱۴۰۰ به انجام برسد، اما واقعیت این است که دولت فعلی، وعده انجام واکسیناسیون را در زمانی می دهد که عملا درکرسی اجرایی کشور حضور نخواهد داشت و تا زمان حضور دولت بعد و تسلط احتمالی بر امور کشور، یک فاصله یک ساله و طولانی وجود دارد .
بنابراین درصورتی که وعده های غیر واقعی چنین مسئولینی را باور کنیم و امیدوار باشیم که موج های جدید شیوع گسترده بیماری کشنده کرونای جهش یافته از راه نرسد، لذا باید منتظر مرگ بیش از ۶۰ هزار کشته دیگر در سطح کشور و در طی سال آتی باشیم و این امکان وجود دارد که این قرعه شوم مرگ به نام هریک از ما و یا عزیزانمان رقم بخورد و خانواده های بسیاری را داغدار و عزادار کند.
کاش بزرگان کشور و مسئولینی که واکسن را به داخل میدان کارزارهای سیاسی و ایدئولوژیک بردند و مردم مستأصل ودرمانده را در چنین شرایط سختی درمیان امواج سهمگین مریضی و گرفتاری های طاقت فرسا رها کردند، جسارت حضور در بیمارستانها و قبرستانهای کشور را داشتند و به چشم خود می دیدند که چگونه عزیزان این ملت به جهت تاخیر در واکسیناسیون و نبود دارو و امکانات مناسب وفقدان تخت خالی در مراکز درمانی، دسته دسته کشته شده و راهی قبرستانها می شوند.
اما هزاران افسوس که دیگر هیچ امید و اطمینانی به وعده های مسئولین کشور باقی نمانده است و اطمینان داریم که هیچ کسی مسئولیت شرایط فعلی را عهده نخواهد گرفت و فریاد رسی برای این ملت رنجور نخواهد بود.