امسال از روزهای اول بهمن با دو فراخوان متفاوت جهت برپایی مراسم چهل سالگی انقلاب اسلامی روبرو بودیم
یکی فراخوان مخالفین نظام که مردم،را،تشویق میکردند باحضور در خیابانها وفریاد( دهه زجر ) مخالفت خود را با حکومت جمهوری اسلامی نشان دهند
یا اگر توان حضور وشعار دادن ندارند حداقل از حضور در مراسمی که حکومت برپا میکند اجتناب کنند .
فراخوان دوم هم توسط طرفداران نظام بود که از مردم میخواستند با حضور در مراسم وجشنهای پیروزی مخصوصا با حضور در راهپیمایی ۲۲ بهمن به دنیا نشان دهند ایرانی ها از تهدید وتحریم هراسی ندارند و هنوز در کنار وخدمت حکومت جمهوری اسلامی هستند
اگر بخواهیم صادقانه نتیجه درخواست این دو گروه را در این ده روز مقایسه کنیم ومبنا را حضور مردم در راهپیمایی ۲۲ بهمن بگیریم
باید اعتراف کنم طرفداران “حکومت بیشتر از مخالفان”اهل حضور وهمراهی هستند
میدانم الان بسیاری معترض میشوید که تبلیغات کردند …
کیک وساندیس دادند…
با جبر وزور مردم را بردند …
از ترس بود …
و…..
اما عزیزان بیایید
به خودمان دروغ نگوییم و به هم میهنانی که نظری مخالف ما دارند هم توهین نکنیم
مگر چند درصد مردم ایران بخاطر کیک وساندیس حاضر هستند روز تعطیل و در هوای بارانی از خانه بیرون بروند ؟
مگر چند درصد مردم کارمند هستند که از ترس از دست دادن شغل خود با جبر راهپیمایی بروند ؟
بنظرم بهترین و شفاف ترین جواب را گروهی دادند
که بر پلاکاردها نوشته بودند
از دولت دلگیریم اما آمدیم …
از قوه قضاییه دلگیریم اما امدیم …
از مجلس دلگیریم اما امدیدم ….
قبول دارم اگر اجازه تجمع به مخالفان هم داده شود جمعیت زیادی خواهند آمد اما یقین دارم
مردم،دلگیر وخسته هستند
منتقد ومعترض هستند
از تفاوت و بیعدالتی از گرانی وستم عصبانی هستند
اما حاضر نیستند انقلابی دوباره را تجربه کنند
مردم از خونریزی وکشتن از انتقام وشورش بیزار هستند .
نمیخواهند دوباره بنام تغییر بهترین نیروها را بالای دار ببینند .
نمیخواهند بر پشت بام مدارس جوخه های تیر تشکیل شود .
نمیخواهند دوباره اموال عمومی تخریب شود .
مردم از اینکه علاوه بر گرسنگی فقر وبیعدالتی ،”دشمنی” هم شروع شود فرار میکنند
امیدوارم امروز درسی برای هر دوطرف ماجرا باشد
هم آنانی که تصور میکنند میشود مردم را برای یک قیام دوباره ساماندهی کنند
هم آنان که فکر میکنند این مردم از شرایط راضی هستند
اگر روزی قرار شود این مردم در خیابانها مطالبه حق وحقوقشان را بکنند
همه باهم میایند .!!!
هم آنان که امروز در خانه ها نشستند و کسانی که راهپیمایی بودند را باعث وبانی قدرت گرفتن حکومت وبیعدالتی دانستند
هم آنان که در خیابان بودند وکسانی که در خانه نشستند را مسول دخالت بیگانگان دانستند
((هردو گروه هم دیگری را مسول گرانی تحریم وجنگ ….خواندند ))
مردم از یک حکومت
رفاه ،آزادی ، امنیت و عدالت میخواهند
اگر به نیازهایشان توجه نشود
برای گذر کردن از روزهای تلخ وسخت
درست مثل چهل سال پیش همبسته میشوند
با هر اعتقاد وتفکری خودجوش به خیابان میایند وآنوقت دیگر نه موافقان ونه مخالفان قدرت کنترل وساماندهی وهدایت آنها را نخواهند داشت
بیایید پیش از چنین رخدادی قبول کنیم
همه ایرانیان حق حضور ودخالت وتصمیم گیری در سرنوشت کشور وملت را دارند
با نادیده گرفتن یکی دیگری قدرتمند نخواهد شد
باید احزاب وتشکل های مختلف موافق ومخالف نظام بدون دشمنی وتعصب بتوانند کنار هم ایران بهتری برای فردا بسازند
تنها راه نجات ما همین است