✍️حسین اصغری ثانی
حاشیههای جلسه دکتر ظریف با راهیافتگان به مجلس باعث واکنشهای فراوانی شده است. در این میان برخی اصلاح طلبان به آقای ظریف از زاویه دیگری انتقاد کردهاند و او را مستحق توهین و تهمت و … دانسته اند. چرا؟ چون به ظن آقای زیباکلام، دکتر ظریف منتقد سیاست خارجی ایران نبوده است! از دیدگاه زیباکلام، ظریف باید به جای رویکرد ملتمسانه، سیاست منطقه ای ایران را مورد انتقاد قرار می داده است یا از تلاش های مخالفان بر علیه برجام انتقاد می کرده است….
من واقعا از آقای زیباکلام تعجب می کنم. چگونه ممکن است کسی خود را استاد دانشگاه و یک تحلیلگر سیاسی بداند و از درک سادهترین مسایل سیاسی و ساختار نظام سیاسی عاجز باشد؟
آیا آقای زیباکلام نمی داند که یک وزیر نمی تواند خارج از چارچوب و بر خلاف قواعد ساختار سیاسی عمل کند؟
آیا آقای زیبا کلام نمی داند برای وزیر امنیت کشور، تمامیت ارضی کشور و تامین امنیت انسانی ملت ایران در اولویت هستند و او مجبور است برای حفظ اینها حتی به راه یافتگان مجلس بگوید من «غلط می کنم به شما توهین کنم»!
کدام مدیر می تواند بر اساس اندیشههای آقای زیباکلام کار کند؟ حتی یک دهیار نمی تواند بدون نگرانی از برکناری، از یک بخشدار انتقاد کند چه رسد به وزیر امور خارجه ممکلت!
این حجم از سطحی نگری آقای زیباکلام حیرتآور است!
گیرم که آقای ظریف از سیاست خارجی ایران در مجلس انتقاد می کرد. آیا این انتقاد برای کشور سودی داشت؟هر کس می تواند در جایگاه آقای زیباکلام قرار گیرد و هر چه دوست دارد بگوید. اما نمی توان در جایگاه وزیر امور خارجه باشی و حرفهای آقای زیباکلام را تکرار کنی.
ای کاش آقای زیباکلام فقط یک ساعت به جای دکتر ظریف در وسط گود می بود تا افکار عمومی شاهد چرخش مواضع او می بودند.
مشهد
هفدهم تیر 1399