پایگاه خبری / تحلیلی نگام – ✍️امید فراغت
ملت ایران ۴۲ سال است مصداق بازی” عمو زنجیر بافت، زنجیر من را بافتی؟” شدهاند و مسئولان هم در پاسخ میگویند نه!نه! به تعبیری این زنجیر همان اقتصاد، رفاه و معیشت مردم است که قفل محکمی به نام آمریکاستیزی به زنجیر زده شده و تا به اکنون نیز ایران نتوانسته با کلید شرق یعنی چین و روسیه این قفل را باز کند و اقتصاد، رفاه و معیشت ملت در مسیر بهبودی باشد.
باید پذیرفت ۴۲ سال محوریت عملکرد سیاستخارجی بر پایه و اساس آمریکاستیزی بنا شده نه محوریت ایجاد توسعه و تولید اقتصاد ممتاز و رفاه و معیشت مطلوب مردم. با توجه به چنین واقعیتی اگر سوال شود که آیا ایران در زمینه سیاستخارجی موفق بوده است؟ پاسخ به این سوال به وجود رضایت و یا عدم رضایت عمومی برمیگردد!
اینطور تصور کنیم سالهاست ایران در جبهههای مختلف توانسته آمریکا را شکست بدهد اما نکته این است با وجود شکستهایی که آمریکا خورده است چه سود و منفعتی در زمینه اقتصاد، معیشت و رفاه به ملت ایران رسیده است؟
سوال دیگر اینکه اگر آمریکا تمام و کمال از خاورمیانه فراری داده شود و خاورمیانه تبدیل به گل و بلبل شود آیا با وجود آمریکاستیزی اقتصاد، معیشت و رفاه ملت ایران از لحاظ کمی و کیفی مثل جوامع توسعهیافته خواهد شد؟
باید پذیرفت بین منافع ملی و منافع برخی حکمرانان تفاوت است! باید از قبالِ تامین منافع ملی اقتصاد، معیشت و رفاه مملکت و مردم در فضای مطلوب قرار بگیرد در غیر این صورت ادبیات تامین منافع ملی ادعایی بیش نیست و در چنین شرایطیست ملت دچار این سوءظن میشود که نکند تامین منافع حکمرانان جای خود را به تامین منافع ملی داده است؟
نکته کلیدی این است همانطور که ترکیه، عربستان و ایران به عنوان قدرتهای منطقهای در کشورهای همسایه نقشآفرینی میکنند و به زعم خودشان به دنبال تامین منافع ملیشان هستند آمریکا نیز به دلیل قدرت نظامی، اقتصادی و سیاسی نیز در جهان به دنبال تامین منافع ملیشان هستند بنابراین اگر رابطه ایران با چین و روسیه هم آغوش در آغوش باشد اما تا زمانی که مخالفت آمریکا در میان باشد ملت ایران اقتصاد، معیشت و رفاه مطلوب را تجربه نخواهد کرد!
برای مثال طالبان با آن نگرش تروریستی و بدوی متوجه هستند که باید رابطهشان با آمریکا در چارچوب منطقی جاری و ساری باشد و همچنین چین و روسیه به عنوان کدخدایان شرق رابطهشان با آمریکا پیوسته و موثر برقرار است بنابراین حکمرانان ایران هم اگر داعیه تامین منافع ملی دارند باید بپذیرند اقتصاد، معیشت و رفاه مطلوب ملت و به تبع آن رضایتشان منافع ملیست!
سوال و ابهام پایانی اینکه چرا باید در صف اول مبارزه با آمریکا، ایران باشد که مردم آن هزینه بدهند؟ چرا چین و روسیه که قدرتمندتر هستند خود را قربانی نمیکنند و مردمشان در ناز و نعمت میخورند و میآشامند و زندگی میکنند؟!