✍️رحیم قمیشی
من در متن جامعه هستم، همان جامعهای که قریب ۹۰ درصدش در سالهای ۱۳۵۷ و ۱۳۵۸ یا اصلا نبودند یا اگر بودند زیر ۱۸ سال سن داشتند و توفیق رأی دادن به جمهوری اسلامی را نداشتند.
این جمعیت از ثواب رأی دادن به جمهوری اسلامی، باز ماندند!
این جمعیت با توجه به آنچه که در کتب دبیرستان و دانشگاه و حتی دروس ابتدایی به آنها یاد دادهاید میدانند جز نظام ولایت فقیه، همه نظامهای جهان به انحطاط رفته و میروند.
این جمعیت از مواهب ۴۲ سال حاکمیت شما بهره بردهاند و مسلما نمیآیند نظامشان را با یک نظام مجهول عوض کنند، نظامی که معلوم نیست بتواند چنین یک تنه مقابل همه کشورهای زورگوی جهان بایستد.
جوانان بهخوبی دیدهاند نظام اسلامی با وجود تنگناها، برایشان کار و رفاه ایجاد کرده، مدیریت صحیح منابع، باعث توسعه و شکوفایی استعدادها گشته و صنایع کشور را به بهرهوری بالا رسانده،
مردم دیدهاند که هر ظلم کوچکی که می بینند با یک شکایت قوه قضاییه سالم و فسادناپذیر نظام، ظالم را به چهارمیخ میکشد و برایش اصلا مهم نیست متخلف کیست و چه مقامی دارد.
نسل جدید با چشمان خود دیدهاند مردم همه کشورهای جهان آرزو دارند جای ما باشند.
دختران ما کجا اینهمه شخصیت میبینند؟
در کدام کشور جهان چون گوهری گذاشته میشوند داخل یک صدف زیبا؟
همه مردم با اخبار ۲۴ ساعته شبکههای متعدد صدا و سیما متوجه شدهاند در اروپا و آمریکاست که فقر بیداد میکند و بیخانمانها همۀ خیابانها را پوشاندهاند.
دیدهاند در کشورهای دیگر تنها رقاصخانه هست و قمارخانه و ابتذال…
دیدهاند همه دارند از کرونا میمیرند و واکسن ندارند و ما داریم واکسن را خودمان تولید میکنیم!
دیدهاند وضع تلویزیونهای خارجی را، و وضع تلویزیون خودمان را
پس چرا به جمهوری اسلامی رأی ندهند؟
نسل جدید با چشمانش دیده مسئولیتهای بالای کشور ما، به زور به افراد داده میشود و همه میگویند “آخر فردا جواب خدا و جواب شهدا را چه بدهیم” و از پذیرش سمتها شانه خالی میکنند.
مردم دیدهاند وضع اقتصادی مقامات پس از پذیرش مسئولیت چقدر بدتر از قبل شده، دیدهاند مسئولین اکثرشان در خانههای کوچک و محقرشان در جنوب شهرها زندگی میکنند.
دیدهاند جز حرف راست آنها نمیزنند و همه بین مردماند و درد مردم را میکشند.
آخر این مردم چرا باز دوباره به جمهوری اسلامی رأی ندهند؟ مگر دیوانهاند!؟
مگر عقل و منطق حالیشان نیست؟!
چرا جلوگیری میکنید از بردن ثواب توسط تکتک مردم، مردم دوست دارند دِین خود را به فداکاری و زحمات همه مقامات ادا کنند.
مگر هزینه برگزاری یک رفراندوم چقدر است؟
منافع آن که خیلی خیلی بیشتر است;
بسیاری از گروهها و اپوزیسیون خارجی برای مدتها خفقان میگیرند، بیبیسی خفه میشود، ویاُاِی ماتم میگیرد وقتی میبیند باز نود درصد مردم هنوز از عمق جانشان نظام جمهوری اسلامی، ولایت فقیه، شورای نگهبان، نظارت استصوابی، سیستم موجود اقتصادی و اداری و حکومتی و علی الخصوص نحوه تعامل فعلی با نظام جهانی را دوست دارند.
اصلا گیرم مردم احمق شدند و شما را نخواستند.
به درک! بگذارید بدبختی بکشند تا قدرتان را بدانند.
مگر نه مسئولیت تنها زحمت دارد؟
مگر نه خدا آن دنیا به نسبت مسئولیت افراد از آنها سؤال میکند؟
جواب خدا هم آماده است؛
لا یکلف الله نفس الا وسعها
خدا از هیچکس بیشتر از توان او تکلیف نمیخواهد. میگویید خدایا توان ما و مسئولیت ما همینقدر بود، این ملت خوشبختی بیشتر نخواست.
اما مگر ممکن است رأی مثبت نیاورید؟
مگر ممکن است مردم با دیدن ثمرات حاکمیت شما رأی به جمهوری اسلامی و شما ندهند؟
امکان ندارد! بخصوص جوانها…
چرا این دست آن دست میکنید؟
خودتان پیشقدم شوید.
با اعتماد به نفس
با شجاعت…
برای خدا
برای ملت
برای ایران