نگام ، سیاسی _ حسن روحانی در دیدار از شهر قزوین از مردم کشور خواست وضعیت ونزوئلا و عربستان سعودی را ببینند و شکر نعمت کنند و در حمله ای دیگر به منتقدان داخلی اش گفته آنها از راحتی مردم ناراحتند. همزمان با بازگشت او از اجلاس سالانه سازمان ملل متحد به تهران احکام سنگینی از سوی قوه قضائیه صادر شد که از جمله مهمترین آن می توان به تآیید شانزده سال حبس برای نرگس محمدی سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر ایران اشاره کرد. امسال روحانی خلاف سالهای گذشته در نیویورک بازداشتها و زندانها را انکار نکرد و از پذیرش مسئولیت نیز شانه خالی نکرد.
بسیاری این موضع او را که گفت به عنوان رئیس جمهور مسئول اجرای کامل قانون اساسی در کشور است، سخنان انتخاباتی تلقی کردند که می توانست یک روی آن به سوی رآی دهندگان داخلی باشد و سوی مقامات قدرتهای بزرگ جهانی و سرمایه داران خارجی.
هاشمی رفسنجانی که یکی از عاملان پیروزی، حامی و پدرخوانده این دولت خوانده می شود در سال 92 به روحانی گفت که دولت یازدهم فرصتی است که اگر از دست برود امید و اعتماد مردم قابل بازگشت نخواهد بود. امروز که تنها چند ماه به پایان چهار سال اول این دولت باقی مانده توافق بر جام انجام شده کشور از مرحله خطر جنگ و فروپاشی عبور کرده اما همچنان قفل اقتصاد کشور باز نشده و عادی سازی روابط با جهان به سرانجام نرسیده. وعده های داخلی در زمینه آزادی های سیاسی-اجتماعی هم که بعد از برجام موکول شده بود همچنان بر زمین مانده.
یکی ار پایه های مهم رآی حسن روحانی حمایت معترضان انتخابات 88 بود که سطح مطالباتشان از آنچه امروز این دولت به دست آورده خیلی بالاتر بود و از سویی بخشهایی از اپوزیسیون خارج از کشور به امید گشایش در پی حل بحران هسته ای و باز شدن درهای کشور از روحانی حمایت کردند، در حالیکه با گذشت بیش از سه سال از عمر دولت و بیش از یک سال از توافق برجام، وضعیت حقوق بشر در ایران به مراتب بدتر از قبل شده است.
در ماههای منتهی به انتخابات ریاست جمهوری برای دولت دوازدهم وبسایت خبری-تحلیلی نگام به سراغ دکتر “مهرداد خوانساری” تحلیلگر و فعال سیاسی مقیم لندن رفته تا با او درباره وضعیت کنونی، نهی احمدی نژاد از کاندیداتوری، مشارکت مشروط، تحریم و چشم انداز دولت آینده به گفت و گو بنشیند.
*مقامات کشورها در اجلاس سازمان ملل در حقیقت رو به مردم خود صحبت می کنند.
*سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل ارسال پیام به جهان است.
*آقای زوحانی بویژه بعد از احمدی نژاد و بعد از برجام در عرصه بین المللی موقعیت ویژه ای دارد.
*برجام توفیق بزرگی است که به یکی از بزرگترین بحرانهای تاریخ ایران پایان داد.
*اوضاع اقتصادی کشور بر نظر رأی دهندگان تأثیرگذار است.
*موفقیت برجام به تحقق وعده های داخلی دولت روحانی کمک می کند.
*منتقدان برجام برای حل مشکلات کشور فرمول بهتری ندارند.
*روحانی در مقابل رقبایش دست برتر دارد.
*تجربه سی و اندی ساله من می گوید که در سیاست، شجاعت به تنهایی کافی نیست و باید زمینه فراهم باشد.
*در ایران بین تحول خواهان و بنیادگرایان جدال جدی در جریان است.
*برجام گام اول پیشرفت به سوی تحقق خواسته های مردم است.
*منتقدان برجام بیش از هر چیز جایگاه و منافع خود را در خطر می بینند.
*ما در یک مسابقه دو ماراتن هستیم و دستآوردهای ما تدریجی خواهد بود.
*حسن روحانی دوباره به ریاست جمهوری برگزیده خواهد شد.
*دولت روحانی در مسیر ثبات و امنیت کشور حرکت می کند.
*روحانی تصویر ایران را در جهان تغییر داد.
*اگر روحانی نبود مردم نان و آب پیدا نمی کردند.
*سیاست خارجی روحانی در سالهای پیش رو به اهرمی برای موفقیتهای داخلی بدل خواهد شد.
*انتخاب دوباره احمدی نژاد به ریاست جمهوری غیر منطقی بود اما در عین حال شانس او برای پیروزی هم غیر قابل پیش بینی بود.
*فعالیت پوپولیستی آقای احمدی نژاد وسیع بود اما من به شعور بالای مردم ایران اعتقاد دارم.
*توصیه خامنه ای به احمدی نژاد در جهت حفظ ثبات مملکت بود.
*اولویت امروز کشور بهبود اوضاع اقتصادی است.
*دمکراسی یک مفهوم واحد، قطعی و جهان شمول نیست.
*اگر زیرآب روحانی را بزنند اوضاع مردم بدتر از امروز خواهد شد.
*اگر مردم از نظر اقتصادی توانمند شوند بهتر می توانند مطالبات کلان را پیگیری کنند.
*گذشت زمان و تغییر شرایط خواستهای تحول خواهان داخل و خارج از کشور را به هم نزدیک کرده است.
*تحقق خواسته های کلان به زمان بیشتری نیاز دارد.
*روحانی دستکم سعی کرده از میزان تنشها بکاهد و این به نفع جامعه و پیشرفت کشور است.
*بخشی از اپوزیسیون صرفأ بر اساس آرزوهای خودشان حرف می زنند.
*باید بر اساس شرایط واقعی ایران برنامه ریزی کنیم.
*امروز اقتصاد در جهان مهم است.
*شواهد نشان می دهد تحول خواهان نمی توانند از تکرار حوادث 88 نتیجه مثبتی بگیرند چون مردم چنین آمادگی ندارند.
*تجربه انقلاب ایران نشان می دهد بهبود اوضاع اقتصادی مردم را به سوی مطالبات مهمتر هم سوق خواهد داد.
*نباید ریسک کنیم چون ممکن است ایران هم به سوریه یا عراقی دیگر تبدیل شود.
*برای مردم توانمند شدن و بهبود وضع زندگی از آزادیهای سیاسی مهمتر است.
*جامعه ایران آمادگی ندارد که به شرایط پیشابرجام بازگردد.
*باید طوری رفتار کنیم که کشورمان در دام نا امنی و بی ثباتی گرفتار نشود.