پایگاه خبری / تحلیلی نگام ، بیژن صفاری، هنرمند و هنرشناس روز دوشنبه دوم اردیبهشت، ۲۲ آوریل در سن ۸۶ سالگی در شهر پاریس درگذشت.
به گزارش بی بی سی فارسی ، از جمله کارهای ماندگار او در معماری میتوان از طراحی پارک دانشجو در کنار تئاتر شهر و مرمت باغ فردوس در نزدیکی تجریش نام برد.
او فرزند تیمسار محمدعلی صفاری، سیاستمدار، نماینده مجالس سنا و شورای ملی و نویسنده ایرانی بود.
پس از اتمام تحصیلات متوسطه برای ادامه تحصیل به سوئیس و فرانسه رفت و در فرانسه در رشته معماری تحصیل کرد.
در سال ۱۹۵۹ میلادی پس از پایان تحصیل به تهران بازگشت و شرکت معماری خود را تاسیس کرد.
طراحی و نقاشی از دیگر فعالیتهای مستمر بیژن صفاری بوده و آثار متعددی از او در سبکهای مختلف به جای مانده است.
با این حال فعالیت فرهنگی و هنری بیژن صفاری محدود به معماری و نقاشی نبود.
او در دانشکده هنرهای تزئینی تهران رشتههای مختلف هنرهای تجسمی را تدریس و به عنوان مشاور با تلویزیون ملی ایران و جشن هنر شیراز همکاری میکرد.
بیژن صفاری در کنار مارکو گریگوریان، سیراک ملکونیان، سهراب سپهری، پرویز تناولی و منوچهر شیبانی از اعضای “گروه هنرمندان معاصر” ایران بود و مدیریت “کارگاه نمایش” را به عهده داشت.
این تشکل تئاتری با هدف “کمک به نویسندگان، بازیگران، کارگردانان و طراحان برای خودآزماییها و تجربههایی خارج از محدودیتهای متداول حرفۀ نمایش” از ۱۴ خرداد ۱۳۴۸ آغاز به کار کرد و یک دهه پیش از انقلاب موج جدیدی در اجرای تئاتر ایجاد کرد.
اعضای کارگاه نمایش، نوروز 1352، عکس از بهمن جلالی
از جلو ردیف اول: بیژن مفید(نویسنده، کارگردان و بازیگر)، خسرو شکری(سرایدار)، محمد نوازی( بازیگر)، بیژن صفاری (سرپرست کارگاه نمایش، آرشیتکت، نقاش و طراح)، فریدون آو(نقاش و طراح)، علیرضا مجلل (بازیگر)، محمد شریفی(سرایدار)، ولی کشاورز(سرایدار)
ردیف دوم: هوشنگ توکلی(بازیگر)، نسرین رهبری(بازیگر)، فریده سپاهمنصور(بازیگر)، صدرالدین زاهد(بازیگر)، سوسن تسلیمی(بازیگر)، لرتا هایراپطیان(بازیگر)، پرویز پورحسینی(بازیگر)، محمدباقر غفاری(بازیگر)
ردیف سوم: فردوس کاویانی(بازیگر)، جمیله ندایی(بازیگر)، رضا رویگری(بازیگر)، شهناز صاحبی(بازیگر)، فریدون یوسفی(بازیگر)، فهیمه راستکار(بازیگر)، مهین جهانبگلو(تجدّد) (نویسنده)، آربی اُوانسیان(کارگردان و طراح)
ردیف چهارم: محمدمهدی ستوده (مدیر تهیه)، اکبر رحمتی(بازیگر)، شاهرخ الهی (مدیر تهیه)، مرتضی اردستانی(بازیگر)، محمد ژیان (بازیگر و دستیار مدیر داخلی کارگاه نمایش)، میترا قمصری(منشی کارگاه نمایش و بازیگر)
ردیف آخر: رضا قاسمی(نویسنده و بازیگر)، رضا ژیان(بازیگر)، شکوه نجمآبادی(بازیگر)، عباس نعلبندیان(نویسنده و مدیر داخلی کارگاه نمایش)، علی جاویدان(بازیگر)، اسماعیل خلج(نویسنده، کارگردان و بازیگر
کارگاه نمایش به پیشنهاد رضا قطبی، رئیس وقت تلویزیون ملی ایران تاسیس شد که می خواست” محیطی برای کارکردن تئاتر به شکل آزاد” به وجود آورد.
این کارگاه با همیاری ایرج انور، بیژن صفاری، آربی اُوانسیان، داوود رشیدی و عباس نعلبندیان شکل گرفت و بیژن صفاری مدیریت آن را برعهده داشت.
بیژن صفاری با ترجمه دو فصل “تئاتر و فرهنگ” و “تئاتر شرق و غرب” از کتاب “تئاتر و همزادش” اثر آنتونن آرتو، نظریه “تئاتر شقاوت” را به جامعه تئاتر ایران معرفی کرد.
بیژن صفاری پس از انقلاب به فرانسه مهاجرت کرد و در آنجا به فعالیت هنری خود ادامه داد.
سفارت فرانسه در تهران در توییتی درباره درگذشت این هنرمند نوشت: “درگذشت بیژن صفاری، معمار و نقاش ایرانی ما را غرق اندوهی عمیق کرد. او که پاریس را برای زندگی برگزیده بود، چندین نسل از هنرمندان ایرانی و فرانسوی را با حس نوآوری و زیباییشناسیاش تحت تاثیر قرار داد.”
بیژن صفاری تحولات فرهنگی و اجتماعی ایران و جهان را بخوبی درک میکرد و معتقد بود که ایران باید با کشورهای مختلف غرب و شرق وارد گفتوگوی فرهنگی شود.
با این دیدگاه او به هنرمندان جوانی که در رشته های مختلف دست به ابداع میزدند پر و بال داد و در رشد هنر مدرن ایران نقش موثری داشت.