مهدی صفریان
اخیرا می بینم بعضی از ارزشی ها !!! برای تن دادن به دیکتاتوری،
جنایتکارانی مثل قذافی و صدام جلاد را مثال می زنند.
که اگر این جنایتکاران سرنگون نمی شدند.
الان عراق و لیبی امن بود.
و مردم در خوشی زندگی می کردند!
در پاسخ به این عزیزان باید گفت:
که اگر این جنایت پیشگان از همان ابتدا یا حتی در اواخر حکومت خود به خواسته های مردمشان تن می دادند.
و دموکراسی را در کشورشان حاکم می کردند،
عراق یا لیبی وضعیت امروزی را نداشت.
و نیازی هم به انقلاب با حمله خارجی دیده نمی شد ،
وقتی یک حاکمی مردم خودش را قتل عام می کند.
و با عملکرد نادرستش تحریم و گرسنگی را به مردمش تحمیل می کند.
و فساد گسترده را در لا به لای ساختار حکومتیش به وجود می آورد.
باید انتظار چنین صحنه هایی را بکشد.
این که سوریه و لیبی و عراق به چنین وضع اسفناکی دچار شدند نتیجه مقاومت دیکتاتوران خونریز آن کشور ها در برابر اراده مردمشان بود؟!
در پایان از این ارزشی های عزیز !!! می پرسم چرا نیاز به انقلاب در کشورهایی مثل سوئد و نروژ و انگلیس و آمریکا احساس نمی شود؟
کسانی لیاقت آزادی را دارند که آن را بطلبند ،
کسانی که دیکتاتوری را می پسندند.
و مجیزه گو هستند.
همان بهتر که بار سنگین استبداد را به دوش بکشند.
و توسری بخورند!
نگام ، ناگفته های ایران ما