✍️سجاد بهزادی
نتیجه انتخابات در آمریکا در حال روشن شدن است.اگرچه ارقام و آرایی که برای ترامپ به صندوق رای رفته است نشان دهنده یک تفکر چرکین ترامپی بر پیکر دمکراسی است و این تفکر دربستر جامعه آمریکا تداوم خواهد داشت اما بنظر میرسد به زودی جهان شاهد آرامش نسبی بعد از چهار سال طوفان ترامپ باشد.
بسیاری از صاحب نظران بر این باورند که میراث ترامپ در آمریکا و حتی بخش هایی از جهان؛ ترک و حتی حفره ای عمیق بر پیکر دمکراسی بود.او در طول ۴ سالی که گذشت بارها به نهادهای دمکراسی تنه زد و قانون را تضعیف کرد.
دمکراسی در سالهای ترامپ، نه آن دمکراسی بود که ” الکسی دو توکویل” شیفته آن بود.رفتار آمریکا طی سالهای گذشته در برابر قانون و نهادهای دمکراسی مطیعانه نبود و حتی دیوان سالاری اش از آن انضباط ذاتی که دنیا می شناسد برخوردار نبود.
عادت و خلق و خوی ترامپ نشان داد که تنها نهادها و قوانین برای تاسیس و تقویت دمکراسی کافی نیستند بلکه آنگونه که “دو توکویل” تاکید داشت کردار ،عواطف ، باورها ، جوهر و روح انسان ها هستند که به جوامع سیاسی و دمکراسی معنا می دهند.
ترامپ علیرغم سامان بخشی نسبی در معیشت طبقه ای از آمریکائیان،طبقه متوسط را به خاطر منافع شخصی خود اغوا کرد و آنها را نیز به اقتصاد وابسته کرد.ترامپ درک نمی کرد که طبقه متوسط در سراسر دنیا و آمریکا بیش از آنکه تشنه نان و رفاه اقتصادی بیشتر باشد هم زمان در عطش آزادی و تقویت دمکراسی است.او “واگرایی اجتماعی” را جایگزین “هم گرایی اجتماعی” کرد و روز به روز از جامعه آمریکا و جهان بین الملل اعتماد زدایی می کرد. برای همین بود که محاسبات ترامپ فرو ریخت و علیرغم نتیجه نظرسنجی ” سی ان ان ” در حین رای گیری که نشان می داد بیشتر مردم آمریکا از وضعیت اقتصادی خود در دوران ترامپ راضی هستند، اما در انتخاب از او عبور کردند و بایدن را در مسیر پیروزی قرار دادند.
صف های طولانی انتخابات آمریکا در وضعیت کووید ۱۹ ، پیامی روشن به جهان مخابره کرد.این سرزمین دنبال تغییر است و نمی خواهد ترک دمکراسی خود را با ترامپ عمیق تر کند.در آمریکای ترامپ،اموال عمومی بیش از آنکه توسط دمکراسی محافظت شود توسط حکومت نظامی و پلیس نگهبانی میشد که این امر برای دمکراسی مناسب نیست.وقتی مشارکت سیاسی در عرصه عمومی پایین بیاید ، دولت ها پاسدار نهادهای واسط و قانون می شوند که این امر بسیار خطرناک است و مشارکت کم سابقه مردم آمریکا در انتخابات، به نوعی ستاندن این حق بود.
ترامپ تاجر خوبی بود اما دمکراسی تنها تجارت و بهبود اقتصاد جامعه نیست.اگر شهروندان ، حوزه عمومی و سیاست ورزی را ترک کنند و تنها به اقتصاد خود فکر کنند دمکراسی ناقص می ماند.” دو توکویل” اعتقاد داشت منافع خصوصی و اقتصاد همیشه در کمین منافع عمومی و در تنش با یکدیگر است و این امر سطح سیاست را به حد جدال با منافع خصوصی و مادی کاهش می دهد و این گرایش برای آزادی و دمکراسی خطرناک است.
نتیجه اینکه مشارکت ۷۰ درصدی آمریکایی ها در انتخابات که طی سالهای گذشته بی مانند بوده است بدون شک تقویت دمکراسی را هدف قرار داده است و این امر به ساختار سیاسی کشور آمریکا و حتی جهان کمک بزرگی خواهد کرد.