یدالله اسلامی
درخواست اصلاح کابینه و ترمیم تیم اقتصادی به خواستی همگانی تبدیل شده است
و اثرات زیان بار ناشی از نداشتن برنامه ای راهبردی به خوبی روشن است .
آن چه موجب بروز مشکلات شده و می شود دایره تنگ انتخاب و معرفی وزیران است .
این امر به خودی خود نشانگر نارسایی و بی برنامگی است
درشرایطی چنین دشوار ساده ترین و منطقی ترین راه گشودن میدان برهمه اندیشه های و توانمندی هاست
که با جلب اعتماد همگانی و دامن زدن به امید
حداقل بار روانی ناشی از نابسامانی ها و کاستی ها ازمیان برداشته شود .
این که شنیده می شود که با برخی فراکسیون های مجلس هم درباره گزینش و معرفی نامزدهای تازه وزارت مشورت نشده است
نکته ای است که خود فراکسیون های مجلس بایستی دراین راه واکنش نشان دهند .
ولی آن چه روشن است این که نیاز به مشورت وهماهنگی چندان احساس نمی شود
و اگر سخنی که از قول جهانگیری در رسانه ها دست به دست می شود درست باشد
یعنی این عدم مشورت تنها نیروهای سیاسی و کنشگران سیاسی ونمایندگان مجلس را دربرنمی گیرد
بلکه به داخلی ترین لایه های دولت نیز رخته پیدا کرده است
خوب چه می توان گفت
جز دستمریزاد به اقای روحانی برای پاسداری از امید وتدبیر