كيوان صميمي
از قديم گفتهاند اگر میخواهی بهکسی با جوالدوز (نوعی سوزن بسیار بزرگ) حمله کنی، اول یک سوزن (معمولی) بهخودت بزن.
دوسه روز است میبینم درمیان افراد عادی جامعه، جوانان و بعضاً هم غیرجوان از حکم ظالمانه، سلطهگرانه و غیرمتعارف ترامپ درمورد تروریستخواندن سپاه، تاحدودی پنهانی و برخی هم آشکارا خوشحالی از خود نشان میدهند.
ضمن تأسف از این موضوع اما باید دید نهادی که زمان جنگ دارای محبوبیت بوده، خود و یا تعدادی از اعضای ردهبالای آن چهها کردهاند که اکنون جماعتی از مردم کوچه و بازار، عکسالعملی اينچنين از خود بروز میدهند.
این یک زنگ خطر جدی برای سپاه و کل حکومت است.
اگر عدهای باور داشتهباشند که نیرویی، جمعیتی و یا قشری مستمراً بر آنان فشار و سلطهوارد میکند چنانچه نیرویی دیگر ضربهای بر آن سلطهگر بزند، خوشحالی نفراتِ تحت سلطه طبیعی خواهدبود. غافل از اینکه اکنون ضربهزننده، سلطهطلبی خشنتر است.
زورگویی، پايمال کردن حقوق مردم و سلطهگری محکوم است، داخلی و خارجی هم ندارد. باید زورگوییهای ترامپ و تندروهای دولت امریکا را محکوم کرد ولی پیش از زدن این جوالدوز به آنان، باید سوزنی هم به تندروهای داخلی خودمان بزنیم.
قیچیِ سلطهگری، تندرَوی و خشونت دو لبهی تیز و تند دارد که به همدیگر نیاز دارند تا با کمک هم، بهاهداف منفعتپرستانه و قدرتمحورانهی خود برسند. آنان با قیچیِ تندرَوی، حقوق ملت را بریده و تکهتکه میکنند.
مردم ایران اما، با هشیاری و حضور آرام خود، میتوانند مانع هرگونه سلطهگری و تندرَوی شوند.
من هم به جوانانی که از گوشمالیِ تندروهای داخلی خوشحال بودند گفتم ما باید از همهنوع نیروی نظامیِ ملیِ خود که درچارچوب قانون اساسی عمل کنند و به پادگانهای جایجای کشور برگردند، نهاینکه سیاست و اقتصاد را پادگانی کنند حمایت کنیم و از هیچ نوع سلطهگری و خشونتورزی هم خوشحال نشویم.