پایگاه خبری / تحلیلی نگام؛ یکی از نوازندگان موسیقی سنتی ایرانی در گفتگو با آناتولی وجود آزادی، مشترکات فرهنگی و امرار معاش را از دلایل تمایل روزافزون هموطنانش برای ادامه فعالیت هنری در ترکیه دانست
دانیال اژدری، نوزانده موسیقی سنتی ایران پس از اجراهای متعدد در شهرهای ترکیه و سایر کشورها، استانبول را به عنوان پل فرهنگی میان اروپا و آسیا و مرکز فعالیتهای هنری خود انتخاب کرده است.
وی در مصاحبه با خبرنگار آناتولی پیرامون دلایل این تصمیم حرفهای خود گفت:
«موزیسینها در استانبول بسیار فعال هستند. سیستم آموزش موسیقی در ایران متفاوت است. اکثر هنرمندان ما به دلایلی مانند سختی کسب مجوز برای اجرا کنسرت، از طریق آموزش امرار معاش میکنند. هنرمندان ترکیه این مشکل را ندارند و بر کار خود تمرکز میکنند.
هنرمندان ایرانی باید با اخد مجوز به تاسیس آموزشگاه بپردازند. من نیز آموزشگاهم را 12 سال پیش تاسیس کردم. بنده پس از انجام چندین سفر به ترکیه فضای هنری مورد علاقه را در این کشور یافتم. قصد دارم نخستین کتاب و آلبوم خود را در اینجا منتشر کنم.
این نوازنده 36 ساله کمانچه، تار و سهتار معرفی هنرش به علاقهمندان را از دیگر اهداف اصلی خود دانست و تصریح کرد: «بهعنوان نوازنده کمانچه در ارکستر یکی از تئاترهای ترکیه فعالیت میکنم. در تئاتذ تکنوازی را برعهده دارم. این تئاتر در استانبول و دیگر شهرهای دیگر ترکیه و همچنین اروپا اجرا خواهد شد».
اژدری که کار با کمانچه را در 16 سالگی آغاز کرده است، در این زمینه نیز اظهار داشت:
انتخاب کمانچه برای من تصادفی بود؛ یکی از دوستان برادرم که گروه موسیقی داشت این پیشنهاد را به من داد و من هم نواختن کمانچه را آغاز کردم. پس از 4 سال تمرین در سال 2002 نفر نخست بخش تکنوازان جشنواره موسیقی فجر شدم.
در گروه موسیقی استاد محمدعلی کیانینژاد شرکت کرده و در تهران و سایر شهرهای ایران کنسرت دادهام. در ترکیه فرانسه، قطر،عمان، ترکیه نیز کنسرت اجرا کردیم. در ترکیه همراه با اساتیدی چون گؤکسل باکتاگیر نوازندگی کردم.
این نوازنده کمانچه اهل شهرستان میانه ایران درباره شباهت و تفاوت موسیقی سنتی در ترکیه و ایران گفت:
شباهت زیادی بین آلات موسیقی در دو کشور وجود دارد. به عنوان مثال دستگاه شور در ترکیه به عنوان «مقام کردی» شناخته می شود. البته تفاوت این دستگاه ها در بخش کما (کاما) نُتها بیشتر به چشم میخورد.
کمانچه “کاباک کمانه” که با کدوی قلیانی در ترکیه ساخته میشود، به نوع ایرانی آن شباهت دارد و تقریبا از لحاظ ساختاری بسیار نزدیک به هم هستند. اساتید بسیار گرانقدری در این زمینه فعالیت می کنند».
او که تاکنون در برنامه های تلویزیونی و رادیویی زیادی در ترکیه حضور یافته است در پایان تصریح کرد:
با موسیقی عربی نیز آشنا هستم. ساز کمانچه اکثر با تقلید از اساتید نواخته میشود، اما من سبک خودم را با تلفیقی از موسیقی ترکی، آذربایجانی و فارسی ابداع کردهام. کمانچه و تار را با اسلوب خودم مینوازم.
نخستین آلبوم و کتاب 3 جلدی شامل 100 آهنگ درباره معرفی و نحوه آموزش کمانچه را در ترکیه منتشر خواهم کرد.