✍️ علی نامداری
انتخابات آمریکا در انعکاس اراده مردم آن کشور در انتخاب رئیس جمهور خود، می تواند فرصت مناسبی باشد که جامعه ما را در شناختی حداقلی از ابتدایی ترین مسائل مرتبط با معادله قدرت در ایالات متحده یاری نماید .
هرچند اخیرن برخی فعالان سیاسی کشورمان در اظهار نظر های احساسی، عجولانه و غیر کارشناسی، با اشاره به هشدار و اعتراض زود هنگام ترامپ، نسبت به احتمال وقوع تقلب انتخاباتی توسط حزب رقیب را ، نشانهٔ فروپاشی و زوال رژیم حکومتی آمریکا می دانند.
از آنجا که انتخابات ریاست جمهوری در ایالات متحده آمریکا از مکانیزمی منحصر به فرد و پیچیده برخوردار است و مجریان آن؛ مراکز غیردولتی، شهرداری ها و فرمانداری ها هستند و احزاب قدرتمند حاضر در رقابت انتخاباتی، نهادهای قضایی و حتی نهادهای بین المللی مانند اتحادیه اروپایی و … بر آن نظارت می کنند.
در آمریکا، رئیس جمهور و دولت فدرال ایالات متحده آن، به دلیل جایگاه مستقل فرمانداران و شهرداران ، قادر به هیچ نوع اعمال دخالتی در امور اجرایی نبوده و حتی از نظارت مستقیم بر انتخابات نیز محروم است. دادگاهها و دیوان عالی ایالات فدرال تنها مرجع عالی اعلام نظر نهائی در هر کشمکش حقوقی و قانونی هستند که در انتخابات «۲۰۰۰» و «۲۰۱۶» بوش و ترامپ،از رای صادره دیوان عالی آمریکا برای ورود به کاخ سفید مسبوق به سابقه می باشد.
ارائه مطالبی مبتنی بر اطلاعات غلط، یا بی اطلاعی در موضوع ساختار انتخاباتی آمریکا، توسط رسانهٔ رسمی و یا افرادی که به دلیل فقر اطلاعات، فاقد کمترین اطلاعات صحیح از مسائل آشکار و رسمی در تصمیم گیری و تصمیم سازی آمریکا هستند، باعث آن می شود که ما جامعه آمریکا و قوانین حاکم بر آن را، آن گونه که هست نشناسیم.
اخیرا در رسانهٔ ملی شاهد ارائه تحلیل یکی از کارشناسان دائمی آن در تحلیل انتخابات آمریکا هستیم که مشکل اساسی جامعه آمریکا را نداشتن شورای نگهبان اعلام کردند!
اینکه شورای نگهبان در چند دههٔ اخیر، چه دستاورد مهمّی داشته که حتما قابل بررسی است، و اینکه چرا شورای نگهبان همواره تندتر از همه در سمت و سوی یک جناح رقابت انتخاباتی قرار گرفته و فقهای آن، سخنرانان رسمی و تبلیغاتی یک جناح خاص می شوند هم بماند.
و اینکه در ساختار انتخاباتی ما، شاهدیم که فقهای شورای نگهبان با شرکت در انتخابات مجلس خبرگان رهبری می توانند ضمن کاندیداتوری و فعالیت تبلیغاتی انتخاباتی، همزمان مرجع تأیید صلاحیت رقبای انتخاباتی خود، مرجع رسیدگی به شکایت انتخاباتی رقبای انتخاباتی و انتخابات هم باشند بماند!
ای کاش بعضا، کارشناسان و فعالان سیاسی کشور، که با تحلیل های ابتدائی و پیش پا افتادهٔ خود، مشکل انتخابات آمریکا را فقدان شورای نگهبان قلمداد می کنند به مقایسه جایگاه ها، روند انتخابات و کارکردهای دست اندرکاران امور انتخاباتی ایران و قضات دیوان عالی آمریکا بپردازند و جایگاه قانون را در دو کشور مزبور مورد نقد، تجزیه و تحلیل کارشناسانه و عالمانه قرار دهند تا مشخص گردد که حرف و تصمیم نهائی در این جوامع به عهده قانون است، قائم به شخص است و یا توسط افراد اعمال خواهد شد.