صلح وامنیت طبیعت اصلی جوامع انسانی است وجنگ وخشونت وناامنی یک بیماری عارضی است .
اگر با دید ژرف به جامعه نگاه کنیم دیوانگان کسانی نیستند که در بیمارستانهای روانی نگهداری و تحت درمان ومعالجه قرار دارند، بلکه دیوانگان کسانی هستند که هر روز با جنگ وجنایت وایجاد بحرانهای سیاسی به ناامنی درجهان دامن می زنند . درفاصله جنگ جهانی تابه امروز میلیونها انسان به دست این بیماران مبتلا به جنون کشته وبسیاری ازشهرها وکشورها به ویرانه ای تبدیل شده است.
حیوان وحشی حیوانی نیست که دردشتها وکوهها وجنگلها زندگی می کند جامعه آکنده ازجنگ وشورش ،جنون مسابقات تسلیحاتی ،افراط وتفریط،نیرنگ ومکر وخدعه وغش ،احتکارواختلاس واختلاف طبقاتی جامعه ای است دور از تمدن . درطرفی شکم های پر وفربه وبرآمده ودردیگرسو شکمهای گرسنه ،گروهی ازسیری روانه گور می شوند وگروهی دیگر ازفقر،گرسنگی وتشنگی به گور می روند. این واقعیت جامعه ای است کاملا وحشی که به افول نزدیک می شود نه تمدن. ازجنگ متنفرم چرا که جنگ علاوه برکشتار و ویرانی که به همراه می آورد سبب می شود که افراد زیادی درطول زندگیشان ازآثار درد آور آن رنج ببرند. نه تنها بر رنج و الام آن نسل باقی مانده بلکه تا دهه ها نسل دیگر اثرمنفی بجا میگذارد.
گوستاولوبون می گوید:”اسپانیا ازآغاز جنگ صلیبی با مسلمانان تاکنون که ده قرن ازآن می گذرد هنوز نتواسته به شادابی دوران قبل ازجنگ برگردد .”
مورخ دیگری می نویسد: “عراق پس ازویران گریهای مغول تاهفت قرن بعد نتوانست شادابی قبل از جنگ را پیدا کند.
هنوز پس از بمباران هیروشیما وناوازاکی درژاپن به دستور هری ترون رئیس جمهور وقت آمریکا درجنگ جهانی دوم ملت ژاپن هنوز خاطرات تلخ آنروزها را فراموش نکرده ومردم این دوشهر ازتبعات آن رنج می برند وبا مشکلات عدیده ای دست به گریبان هستند.
ملت ایران پس سه دهه از پایان دفاع مقدس هنوز شهدای باقی مانده درمیدان را تشییع می کنند وآثار مخرب آن دوران برروح وجان نسل پس از جنگ سایه افکنده است وآثار مخرب جنگ بر محیط زیست. ای کاش همانطور که آمار تلفات انسانی درجنگ هشت ساله را اعلام کردند امار نابودی نخلستان ها که نقش مهمی درسالم سازی محیط زیست به عهده داشت را نیز اعلام می کردند. اگر پس ازپایان جنگ به جبران این خسارت عظیم می پرداختند امروز شاهد ریزگرد درفضای قستمی از کشور وکشور عراق نبودیم.
ازجنگ متنفرم وازجنگ افروز بیشتر.