پایگاه خبری / تحلیلی نگام – پنج شهريور سال 1309، درست 91 سال پيش در چنين روزی غلامرضا تختی در تهران زاده شد؛ کسی که میگفت: «فقط برای این قهرمان شدم كه هموطنانم جشن بگیرند و شادی كنند.»
پدر غلامرضا تختی در خانیآباد يخچال طبيعی داشت. او در خاطراتش میگوید: «9 سال در دبستان و دبيرستان منوچهری درس خواندم ولی هيچوقت شاگرد اول نشدم. اما زندگی ميان و برای مردم درسهايی به من آموخت كه هرگز نمیتوانستم در معتبرترين دانشگاه ها كسب كنم.»
تختی نوجوان بود كه به زورخانه میرفت. در خاطرات او درباره این دوران آمده است: «اما زندگی آب و نان لازم داشت. مدتی به خوزستان رفتم و در ازای روزی هفت هشت تومان كار كردم.»
۲۰ ساله بود كه به باشگاه كشتی پولاد راه يافت و ديری نپاييد كه سرپرست باشگاه متوجه نيرو و ترفندهای يگانه او شد. تختی در جایی گفته است: «رضیخان اگر كسی را نشان میكرد، دست از سرش برنمیداشت.»
او در 21 سالگی عضو تيم ملی كشتی شد و در همان سال مقام دوم را در وزن ۷۹ كيلوگرم بازیهای جهانی هلسينكی به دست آورد. به گفته خودش: «هنوز شورویها نمايش كشتی خود را آغاز نكرده بودند و ما با ترکها و سوئدیها جنگ داشتيم. من فقط به حيدر ظفر باختم.»
جهان پهلوان تختی در همان ۲۱ سالگی به جنبش ملی شدن نفت پيوست و با “حزب زحمتكشان” و بعد “سوسياليست” همكاری كرد و از آن پس چون با نظام وقت همسو نبود كار ورزشیاش هم بیمشكل پيش نمیرفت.
۲۶ ساله بود كه در مسابقات المپيک ملبورن در وزن ۸۷ كيلوگرم نخستين ايرانی بود كه در كشتی قهرمان جهان شد و 3 سال بعد در بازیهای جهانی سال ۱۳۳۸ تهران دومين مدال طلا را به گردن آويخت و يک سال پس از آن در يوكوهامای ژاپن سومين و آخرين مدال طلايش را در وزن ۸۷ كيلو گرفت.
تختی تنها كشتیگير ايرانی است كه در چهار المپيک شركت كرده و هفت مدال طلا و نقره در بازیهای جهانی به دست آورده است.
او در 32 سالگی در سال ۱۳۴۱ زمينلرزه بوينزهرای قزوين رخ داد و او با محبوبيت بیسابقهای كه داشت توانست كمکهای هنگفتی برای زلزلهزدگان گرد آورد.
تختی 36 ساله به عنوان سرپرست كميته ورزشكاران جبهه ملی به احمدآباد رفت تا در مراسم خاكسپاری محمد مصدق نخستوزير محبوب گذشته شركت كند و در پاسخ اخطار ساواک گفت: “دستگيرم كنيد.”
مرگ ناگهانی و زودهنگام جهان پهلوان تختی گمانهزنیهايی در اين باره پيش آورد كه مبادا ساواک “جهانپهلوان محبوب” را به خاطر ناهمسويی با نظام وقت كشته باشد.
غلامرضا تختی در ۳۷ سالگی در زادگاهش درگذشت؛ مرگی که هنوز در سایهای از ابهام قرار دارد و عدهای معتقدند او خودخواسته به ادامه زندگیاش پایان داده است.