نویسنده: محمد حسین مهرزاد / منیع: کانال تلگرامی امتداد
کیهان بالاخره از در حمایت از پناهیان و درشتگوییها و توهینهایش به نمایندگان مجلس در آمد. اگر کسی در مجلس هفتم به نمایندگان مجلس میگفت چه غلطی میکنید همین کیهان چه برخوردی با او میکرد؟ حتما مانند امروز تمجید میکرد. ما که از سر ضمیر کیهان و دلواپسان خبر نداریم اما رنگ رخسارهشان را میبینیم که چطور هفت رنگش هفتاد رنگ شده و در برابر این خواسته مشروع خلع سلاح شدهاند که اگر شفافیت خوب است بسم الله سراغ شورای نگهبان هم بروید. همان جا که چندی پیش یک عضوش گوشهای از مباحث دقیق آن را برشمرد و بحث طلبگی خواندندش!
امروز کیهان نوشته است:«یکی از شبهای محرم در دانشگاه امام صادق(ع) حجتالاسلام پناهیان انتقادات تندی را علیه مجلس مطرح کرد. او بهعنوان یک شهروند از مجلس پرسید که چرا به شفافیت تن نمیدهد؟ و از جوانان خواست تا مطالبهای را برای شفافیت آرا و عملکرد نمایندگان بهصورت گسترده آغاز کنند تا بهصورت یک پویش بزرگ مردمی درآید. و همین برای عصبانی شدن بیش از اصلاحطلبان کافی بود. آنها به تندترین شکل ممکن و با زشتترین الفاظ به پناهیان تاختند که چرا میگویی مجلس باید شفاف شود و چرا این حق را به جوانان یادآوری میکنی که آن را پیگیری کنند؟ و سپس کار به بهانههای کودکانه هم کشید از فرط تهی دستی مخلفان شفافیت از استدلال و دلیل برای این ضدیتشان؛ مثلا گفتند که اول آن قوه و آن نهاد و آن موسسه شفاف شود بعد مجلس! یا مثلا گفتند چرا 4سال پیش طلب شفافیت نکرد فلانی! خوب که دقت کنیم خواهیم دید که هر زمان که شفافیت مطرح شود این قبیل «ان قلتها» میتواند مطرح شود.»
روزنامه جوان هنوز نمیداند مجلس فعلی مجلس دهم است و نه نهم اما برایش مدیحه سرایی میکند و میگوید طرح شفافیت آرای نمایندگان آبروی مجلس نهم بود:«به نظر میرسد تصویب طرح شفافیت آرای نمایندگان مجلس میتوانست بر حواشی و مشکلات مجلس نهم که سابقه سلفی گرفتن با مسئول سیاست خارجه اتحادیه اروپا و توجه به موضوعات غیراولویتدار کشور نظیر تصویب قانون «استانی کردن انتخابات» به جای استیضاح و سؤال از وزرای اقتصادی دولت یا تصویب قوانینی در جهت بهبود وضعیت معیشیت یا کسب و کار مردم را در کارنامه خود دارند، سرپوشی بگذارد که چنین هدفی نیز با توجه به بیمهری نمایندگان به این طرح همچنان دور از دسترس قرار خواهد گرفت.»
جوان هم مثل کیهان خیلی اتفاقی یاد همین طرح افتاده اما افسوس که نمیداند بر سر کدام مزار گریه میکند.
فرهیختگان بالاخره امروز دستفرمان صحیح برخورد با انتقادات تند و تیز وحید جلیلی علیه صدا و سیما و یکی از اعضای ارشد بیت رهبری را یافته و به قلم سردبیرش نوشتههای او را با هدف سیاسی معرفی میکند. هرچند بعید است وحید جلیلی به این سردبیر کم و نام و نشان پاسخی بدهد چه آنکه دیشب جوابی چند هزار کلمهای برای صفار هرندی، سردبیر اسبق کیهان نوشته و شان نامهنگاری و مخاطب قراردانش را روشن کرده است.
با این حال فرازی از یادداشت سردبیر فرهیختگان را میخوانیم:«بیانیه «وحید جلیلی» دوختن یک لباس «فرهنگی» برای «نمایشنامه سیاسی» است،…نمیتوان این آسمان و ریسمانبافی بیدروپیکر را یک «نقد فرهنگی» نامید، اساسا خیلی از کسانی که معتقدند بعضی مدیران صداوسیما باید عوض شوند یا برخی رویههای غلط در این سازمان باید تغییر کنند با سیاسیشدن موضوع سکوت میکنند، هم بهدلیل اینکه با «خشونت جلیلی» یکی نشوند هم بهدلیل اینکه اساسا جلیلی با عملیاتی رادیکال بار را از دوش آنها برداشت.»