✍️احمدرضا احمدپور
فردی روحانی به نام عینالله رضازاده جویباری در حرکتی اعتراضی، جلوی دوربین، عمامه را از سر برداشت و به گفته خود بهجای آن کلاه شرفِ ایراندوستی و میهنپرستی بر سر کرد.
کار ایشان میتواند زمینهساز برائتجویی از چنین لباسی میان بسیاری از طلاب و روحانیان باشد و ضمن ریزش آماری روحانیان در کاهش جذب طلاب نیز تاثیرگذار باشد.
خلع لباس روحانیت دیرزمانی است که از مجازات غیر قانونی دادسرای ویژه روحانیت است و تاکنون این دستگاه از آن استفاده کرده و اقدام به خلع لباس شماری از روحانیان کرده است.
جای بسی تامل دارد که شرایط اجتماعی و سیاسی برای روحانیان بهجایی رسیده است که بدون اقدام تنبیهی دادگاههای ویژه روحانیت، کسانی داوطلبانه اقدام به خلع لباس روحانی از خود میکنند و از آن برائت میجویند؛ حتی بسیاری از آنان در جامعه و هنگام رفتوآمدها و ارتباطات اجتماعی غیر رسمی، لباس روحانی خود را کنار میگذارند و در قامت افرادی عادی در جامعه نمایان میشوند تا کسی متوجه روحانیبودن آنان نشود.
آیا هنگام آن نرسیده تا نگاه حکومتی به حوزههای علمیه و روحانیان تغییر کند و قانون و مطالبات حداکثری مردم معیار و ملاک قرار گیرد؟!
شاید هم دیگر فرصت یا تاثیری برای تجدیدنظر باقی نمانده باشد!
یادآور میشود: نگارنده نیز صرفا بهخاطر اظهار نظر سیاسی و شرعی، در سالهای ۸۸ و ۹۰ خورشیدی برای همیشه خلع لباس شد.