چندین پیشنهاد به دانشگاه ها و اساتیدکشور
بیاییم نخبه پروری سیاسی کارآمد در ایران تشکیل دهیم.
اساتیددانشگاه ها باید از دانشجویان علوم انسانی نخبه پرورندگان سیاسی تربیت کنند.
استمرار و بقای هر نظام سیاسی ؛ نیاز حال و آینده کشور به حضور و فعالیت افراد شاخص و ممتازی است که در عرصه اجتماعی به عنوان نخبه تلقی میشوند. نخبه گرایی در حقیقت خواهان گردش نخبگان است که بر مبنای آن نخبگان شناسایی می شوند، توانایی آنها سنجیده میشود و آنگاه در مسیر مطلوب و با چارچوب های فکری و ایدئولوژیک مشخص پرورش داده میشوند. وقتی از نخبه پروری سیاسی سخن می گوییم؛ التزام به لازمه آن یعنی نخبه پروری علمی را هم نباید از نظر دور داشت و باید تاکید کرد که پرورش نخبگان سیاسی بدون توجه به رشد و پرورش علم در یک فرد غیرممکن به نظر میرسد؛ اولین مانع بزرگ در این عرصه نخبه پروری علمی است که به نظر میرسد تاکنون توجه کمتری به آن صورت گرفته است. از سوی دیگر مقدمه نخبه پروری علمی هم جنبش نرم افزاری و تولید علم و اندیشه بومی است نه اینکه در رشته هایی چون علوم سیاسی ، جامعه شناسی ، حقوق ، فلسفه و…از منابع تجربه شده غربی استفاده کنیم. به تعبیری باید ابتدا تولید علم و اندیشه کنیم تا بتوان با علم بومی و خودی به پرورش نخبه پرداخت. درمقطع فعلی و با گذر از ادوار مختلف انقلاب اسلامی ودر پیش رو بودن افق روشن و چشم انداز ترسیم شده از آینده ایران عزیز، ضرورت پرورش نیروی انسانی کارآمد، خبره دوچندان می نمایاند.
نخبه پروری سیاسی : بازشناسی موانع – ارائه راهکارها
1 – حضور نخبگان در عرصه های مختلف اجتماعی میتواند امیدآفرینی کند. و ملتی را در مسیر نشاط و تلاش هدفمند برای دستیابی به چشم اندازها بسیج نماید.
2 – سیاستگذاران – مدیران ارشد – جوانان نخبه – تشکل های دانشجویی – درمحیط دانشگاه ها باید بتوانند فضای پرورش نخبگان را آماده کنند.
3 – مقوله پرورش نخبگان سیاسی برای کشور ضروری است اهمیت راهبردی این مقوله در عمل با موانع روبروست. باید اذعان کرد بی توجهی به این مسئله چنان ملموس و مشهود شده که بالاترین مقامات سیاسی کشور پیشنهاد راه افتادن چنین جریانی رامیدهد.
4 – حیات و بقای هر نظام سیاسی – اجتماعی در گذر ایام ودر مواجهه با تحولات و دگرگونی منوط به کادرهای نخبه ؛ توانمند و مدبری است که به مبانی زیرساخت تئوریک آن نظام معتقد و شایستگی تکامل و تعالی آن برخوردار باشند.
5 – راه اندازی کارگاه آموزش سیاسی در دانشگاه ها و مراکز آموزشی ،فرایند پرورش نخبگان سیاسی و فراگیری مفاهیم علم سیاست در دستور کار قرار گیرد تا نخبه سیاسی بتواند روندهای موجود سیاسی را بررسی کند و تحلیل ارائه دهد و بایستی با الگوها و روش های تحلیل سیاسی به نحوی جامع در کنار بزرگان سیاست واهالی قدرت بامهارت های سیاسی وتجارب اجرایی و تشکیلاتی آشناشوند.
6 – نخبه سیاسی همچون سایر نخبگان اجتماعی باید تلاش کند از متن جامعه فاصله نگیرد چرا که جداشدن از توده هاولایه های اجتماعی نه تنها باعث منزوی شدن و شکوفا نشدن استعدادها می گردد بلکه در این وادی اساسا مفهوم نخبه و نخبه پروری دچار تعارض میشود و فلسفه وجودی آن زیر سوال می رود.
7 – در فرایند احساس مسئولیت اجتماعی و عدالت خواهی نخبه سیاسی؛ مطالب سیاسی مطالبات انسانی-اجتماعی شهروندان را شناسایی نموده و به ضرورت حال و آینده کشور گفتمان سازی نموده و آن را درچارچوب فعالیت های گروهی و مطبوعاتی اشاعه دهد.
8 – نخبه سیاسی با اخلاق مداری خاص خود از سیاست بازی و سیاسی کاری پرهیز می کند و از آسیب ها و مفاسد فعالیت های سیاسی از قبیل تهمت زنی، برچسب زنی، رقابت منفی، حذف رقیب به هر قیمت و… مبراست .
9 – پرورش نخبگان در حوزه سیاست بدون آسیب شناسی علوم سیاسی در ایران؛ مقدور نیست.مشگل علم سیاست در ایران پراکندگی و عدم سازگاری اندیشه های سیاسی در حوزه مسائل ایران است. وجود آرا و تفکرات مختلف خود به خود یک مشگل نیست بلکه نشانه تحرک و پویایی است اما زمانیکه قرار است علم در خدمت عمل سیاسی قرار بگیرد وجود اجماع نخبگان فکری و ابزاری امری لازم و ضروری است ما باید اولا: بدانیم چه تفکری را برای عمل انتخاب کرده ایم. و ثانیا: قرار است چه کسانی آن را مدیریت کنند و هدف از اجرای آن چیست؟!
10 – درجهانی زندگی میکنیم که ظلم و ستم امپریالیسم جهانی بر مردم مظلوم دنیا هر روز ابعاد تازه تر و پیچیده تری به خود میگیرد. بشریت در زیر این وضعیت رنج می کشد و دراین میان انقلاب اسلامی ایران به دلیل هویت فرهنگی و اعتقادی خود و عجین شدن نهضت عاشورای حسینی با روح جامعه و فرهنگ ایرانی در برابر حاکمیت نظام سلطه جهانی ایستاده است. نخبگان سیاسی باید میراث دار این رسالت عظیم و بی بدیل در صحنه بین المللی باشد.
11 – پدیده فرار مغزها پرمخاطره ترین آسیب برای کارآمدی یک سیستم سیاسی و اجتماعی است. باید اذعان کرد: مسئله نگران کننده اینجاست که برابر آمار رسمی در میان 61کشور درحال توسعه جهان ؛ ایران از نظر فرار مغزها مقام اول را داشته است که نشات میگیرد از فقدان شایسته سالاری ؛کمبود تسهیلات و خدمات مورد نیاز متخصصان ؛بی عدالتی و تبعیض و سایر مشگلات اجتماعی و اقتصادی .
12 – نخبه سیاسی باید باهوش و باپشتکار بوده واز انگیزه قوی برای تکاپو در عرصه موضوعات سیاسی برخوردار باشد.میدان مطالعه و تفکریک نخبه سیاسی جامعه است. باید این توانایی را داشته باشدکه عینیات را مشاهده کند و ارتباط ذهنی و علت و معلولی بین آنها برقرارنماید.
13 – فکوربودن نخبه سیاسی؛ موجب میشود او از روحیه کنجکاو نسبت به پدیده ها و رویداد های فکری و اجتماعی ؛ برخوردارباشد و خود را از ورطه پیش فرض ها وذهنیت های کلیشه ای نجات دهد .بایداز نوعی انتظام فکری وچارچوب ذهنی سیستماتیک برخوردارباشد تااز خطاهای احتمالی در هرگونه برخورد با قضایا و موضوعات مصون باشد.
14 – نخبه سیاسی باید از توانایی نوشتن برخوردارباشد.نوشتن و به رشته تحریر درآوردن اندیشه ها ،تفکرات ،استنباط هاونتیجه گیری ها محتاج تمرین و تمرکز حواس است .از آنجا که نویسنده در مقام اقناع . می بایستی سعی کند تا مطالب خودرا با سیر منطقی و به صورت استدلالی بیان نماید .متاسفانه بسیاری از نخبگان سیاسی و فعالان عرصه های اجتماعی ما عادتی به نوشتن و ارائه آثارمکتوب ندارند و با اینکه بعضا از مراتب بالای تحصیل و تخصص در رشته های مربوطه برخوردارند ولی از اهمیت تولید فکر و منطق نوشتاری غفلت می ورزند.
15 – موضوع نخبه پروری سیاسی ، مقوله تازه ای است که به این شکل وارد ادبیات سیاسی کشور شده و جا دارد اهل فکر و صاحبان قلم در این حوزه به ارائه نظر بپردازند . همچنین باید این مسئله به بحث و ارزیابی گذاشته شود با چه شیوه هایی میتوان به پرورش نخبگان سیاسی مطلوب و مورد نظر در چارچوب نظام جمهوری اسلامی پرداخت .
واقعا مشخص شود نخبه سیاسی کیست؟
تعریف نخبه سیاسی چیست؟
آیا افراد پرورش دهنده دانشجویانی بصیر-شایسته -خدوم -متعهد-به مبانی نظام و منافع ملی کشور و…ایفای نقش میکنند؟ آیا نهادها و افراد که میخواهند نخبه پروری کنند ، از شانیت لازم برخوردار هستند؟
لازم است نسل جدیدی از نخبگان و مدیران سیاسی برای پیشبرد اهداف متعالی انقلاب و نظام پرورش یابند .آرمان های اصیل و دینی ملت صیانت به عمل آورند.
نویسنده : علی عمرانی ، دانش آموخته علوم سیاسی -فعال رسانه ،سیاسی