سالهاست آنها که دغدغه این کشور را دارند فریاد می زنند.
محیط زیست این کشور رو به فناست.
خشک سالی بیداد می کند .
آمار خیانت رو به افزایش است.
بیکاری گریبان فارغ التحصیلان و جوانانمان را گرفته .
اعتیاد امری عادی در جامعه شده.
طرف برام پیام فرستاده :
داش فرید چقدر غر میزنی راهکار داری بگو.
دلم از این می سوزه که هنوز جای امیدواری است و به راحتی می شود از این معضلات پیشگیری کرد.
تنها راه پیشگیری و راهکار این فجایع در یک چیز خلاصه می شود.
بر مسند مدیریت کشور ، به جای افراد ضعیف و چاپلوس افراد متخصص بر مسند مدیریت تکیه زنند.
واقعا این راهکار کم راهکاری است؟
وقتی نماینده ی مجلسی از عهده گفتن یک کلمه تخصصی بر نمی آید و یا اعضای شورای شهری ، هر را از بر تشخص نمی دهد درد این جامعه را باید از چه نهاد و کسی پرس و جو کرد؟
چطور متولیان امر برای گرفتگی لوله فاضلاب منزلشان از بهترین متخصصین امور باز کننده لوله فاضلاب استفاده می کنند ولی برای اداره امور کشور از ضعیف ترین افراد؟
براستی چه کسانی در این جامعه تلاش می کنند متخصصین بر مسند امورات کشور نباشند؟
وقتی برخی نمایندگان مجلس و اعضای شورای شهر ،از قشر ضعیف تایید صلاحیت می شوند تا جایی که حتی حق استفاده از یک فضای مجازی چون تلگرام را هم ندارند تا اقلا اینگونه اشراف بر امور جامعه باشند.
آنوقت انتظار یک جامعه پویا را چگونه باید داشته باشیم؟
تعجبم از این است چطور برخی همچنان خود را به خواب زده و متوجه نشده اند که مشکلات جامعه ما از کجا نشات می گیرد؟
راهکار و راهدان کاملا مشخص است ولی ….
وقتی اداره تیم ملی فوتبال را به یک متخصص می دهیم نتیجه اش اینگونه می شود که به راحتی قدرتمندی چون اسپانیا را به زانو در بیاوریم.