میثم بازیاری
دوم خرداد سال 1376 حماسه ای خلق شد با حضور چندین ملیونی مردم.
جان تازه ای در کالبد جامعه دمیده شد.
مردی با روش و منش و مشی اطلاح طلبانه ، زمام امور آشفته کشور را در دست گرفت.
از صلح و دوستی ولبخند گفت.
مردم احساس کردند فصل سبز رویش فرا رسیده.
سید اصلاحات با لبخندی همیشگی عزم خود را جزم کرده بود تا از ایران دوباره کشوری بسازد در خور نام هر ایرانی آزاده ای .
امید به آینده ای روشن در دل تمام مردم جوانه زد.
اما…
استبداد دینی و تندروهای اسلامگرا نگذاشتند حماسه ملی ملی دوم خرداد جان بگیرد.
مستبدان نور و روشنی را برنتابیدند.
کمر به قتل اندیشه و مهر و دوستی بستند.
فجایع قتل های زنجیره ای را به وجود آوردند.
و هزاران جنایت دهشتناک را مرتکب شدند تا دوم خرداد 76 به فراموشی سپرده شود.
دوم خرداد می توانست یک جشن ملی همیشگی باشد اگر تندروها گذاشته بودند.
نگام ، ناگفته های ایران ما