- حامد تقوی
این روزها کمتر آدمی پیدا میشود که به فساد حاکمیتی در جمهوری اسلامی اشراف نداشته باشد، حتی خود جمهوری اسلامی هم به وجود فساد در لایحههای مختلف حکومتی خود اذعان میکند.
اما آنچه که توجه عمومی را به موضوع فساد در حکومت پر اهمیت میکند، وعدههاییست که جمهوری اسلامی بعد از انقلاب ۵۷ به آنها سر داده و مهمتر آنکه حاکمان کنونی، مهمترین علت انقلاب را وجود فساد اداری در حکومت سابق میدانند که مطمئنا اگر فساد حکومت قبلی را با حکمت فعلی ( جمهوری اسلامی) مقایسه کنیم به اسفبار حاکمیت کنونی را برایمان اشکار تر خواهد ساخت.
اما چرا جمهوری اسلامی با شعار مبارزه با فساد نمی تواند جلوی فساد سیستماتیک را بگیرد؟
این سوالی حیاتی حتی برای خود حاکمیت است. اما وقتی تمامی سطوح دولتی و حکومتی در یک زد بند مالی/امنیتی/حقوقی هستند ، مجازاتهای زندان یا حتی مجازات اعدام هم نمیتواند جلودار شکلگیری یک فساد دیگر بشود؛ چرا که تسلط فرهنگ فساد در تمامی اندام حکومت طنین انداخته است. یعنی از سیطره ی چند فرد و نهاد فراتر رفته است.
به همین دلیل تنها با گذر از جمهوری و نهادن یک نظام بر پایهی اصول بین المللی میتوان جلودار فساد و بی عدالتی در جامعه بود.