✍️ فرين پارسى
سال دوهزار رهبر كاتوليكهاى جهان ديدارى به اردن داشت، همزمان زمزمه هايي براى ملاقات با صدام هم گفته شد دارد كه صدام مخالفت كرده بود. حالا و بالاخره در وضعيت و بحران كورونا و همه محدوديتها با رهبريت پاپ فرانسيس ديدار عراق صورت پذيرفت، آنهم ديدارى رسمى بعد از دهه ها با مرجع و رهبر ميليونها شيعه جهان اسلام كه قلباً او را دوست دارند و رهبريت ايشان را در مذهب شيعه پذيرفته اند ، چه در عراق، چه در پاكستان چه هند و چه نيويورك !
شايد ديدار در اين وضعيت به مذاق ما ايرانيها آنقدر خوش نيايد و خب بگوييم كه احتمالاً پشت اين ديدار ساخت و پاختهاى سياسى است ، كه بهتر است اين موضوع را تحليلگران در ايران توضيح دهند تا بيرون گودها، البته.
امّا آنچه در پس زمينه اين ديدار نبايد ناديده گرفته شود اينست كه اقليتهاى دينى در عراق و بقيه كشورهاى عربي بسيار تحت ظلم هستند و ابداً شرايط خوبى ندارند، و اين در فرهنگ زندگى مردم جاريست ، درست عكس ايران كه ما با هموطنانمان با هر دين و مذهبى مهربان و دوستيم حتى اگر نظام حاكم تبعيض يا ظلمى كند، مردم با هم دوست و هموطنند . كسانيكه دهوك رفته اند ميدانند كه مسيحيان دوهوك كاملاً از جامعه منزوى و كنار رفته اند ، آشوريها بشدت در جامعه عراق و مردم ناديده و بي اهميت و طرد شده اند و به همان نسبت و واقعيت اينكه به راحتى چه بر سر مردم يزيدى در همان خاك عراق آمد.
اين ميزان ناديده گرفتن، بي رحمى و سنگدلى نسبت به اقليتهاى مذهبى را در ديگر كشورهاى عربى هم ميتوان ديد در عربستان بحرين و مصر شيعيان بشدت تحت فشار و شكنجه و حتى قتلهاي زيادى كه اعلام نميشود هستند . در مصر رفتارى كه با مسيحيان، قبطى ها ميشود بدور از انسانيت است و بسيارى از انها از مصر مهاجرت كرده اند خصوصاً از دوهزارويازده به اينطرف.
اينكه حالا رهبر دينى كاتوليكها ديدارى با رهبر شيعيان در عراق داشته، چه به مزاج ما خوش بيايد چه نه، بايد بپذيريم، اميد هزاران اقليت دينى در عراق است تا شايد اقليتها از اين به بعد امنيت بيشترى كسب كنند.
(از حدود ٢٥٠٠٠٠ نفر مسيحي ساكن عراق، حدود دويست هزار نفر در شمال عراق ، نينوا و كردستان زندگى ميكنند كه از اين تعدادحدود شصت و هفت درصد مسيحيان كلدانى پايبند به كليساى رُم و حدود بيست درصد آشورى هستند .
بقيه اورتودكس هاى سيرياك ، كاتوليكهاى سيرياك، ارمنيهاى كاتوليك و آپوستليك ، اونگليكها، انجليكها و بقيه پروتستانها هستند. شايد تعداد كمى آرامئيك هم باشد ولى آرامئيكها بيشتر در تركيه و سوريه هستند و داراي خط و زبان باستانى خودشان ميباشند)
( بنده قلباً بعنوان مرجعيت دينى به ايشان و آيت الله خوئى احترام ميگذارم همانطور كه به بقيه رهبران مذهبى كه ديانت را جدا از سياست ميدانند، در هر كجاى اين كره خاكى)