پایگاه خبری / تحلیلی نگام _ «میخواهیم حسن روحانی را همچون بنیصدر عزل کنیم»، این عین عبارتی است که جواد نیکبین، نماینده عضو جبهه پایداری کاشمر در یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی به کار میبرد. او که در روز حضور ظریف در صحن علنی چنان با آب و تاب به او میتاخت و خواستار خروجش از پارلمان بود که قالیباف را نیز به تذکری بیثمر واداشت، در صفحه شخصی خود در شبکه اجتماعی توییتر با انتشار تصویری، استیضاح رییسجمهوری را علنی کرده و همزمان از جمعآوری 15 امضا برای تحقق این مهم خبر داد.
باتوجه به فضای رسانهای ایجاد شده، به نظر میرسد طراح طرح استیضاح رییسجمهوری جواد نیکبین باشد ولی محمدتقی نقدعلی، نماینده خمینیشهر و عضو کمیسیون کشاورزی مجلس که او نیز عضو جبهه پایداری محسوب میشود، در جریان گفتوگوی خود با «اعتماد» تاکید میکند که «آقای نیکبین فقط ماجرا را رسانهای کرده است.» اشارهای به اینکه طراح، فرد دیگری است، بهویژه وقتی نقدعلی در پاسخ به این پرسش که «پس طرح استیضاح توسط شما طراحی شده» با خنده میگوید: «بالاخره دیگه!»
این نماینده مجلس در بخش دیگری از گفتوگوی خود یادآور شد که «طرحی که در حال حاضر برای استیضاح رییسجمهوری طراحی شده، 18 محور دارد ولی قرار است روز یکشنبه جلسهای برگزار شود که به محورهای این طرح افزوده شود؛ چراکه عملکرد7سال اخیر آقای روحانی بهگونهای بوده که میتواند موارد متعددی را برای عزل و استیضاح او درنظر گرفت.» نقدعلی حاضر نشد جزییاتی از نشست روز یکشنبه ارایه دهد ولی چنانکه از شواهد پیداست، این نشست میتواند تاثیر بسزایی در آینده طرح تازه به نمایندهشدگان برای عزل رییسجمهوری داشته باشد.
مرد پشت پرده
حال اما شاید اصلیترین سوال آن باشد که محل برگزاری نشست مدنظر نماینده خمینیشهر کجاست و هماهنگیهای لازم ازسوی چه کسی صورت گرفته است. پیگیریهای خبرنگار «اعتماد» در این مسیر پای یکی از جنجالیترین نمایندگان مجلس دهم و یازدهم را درحالی به پرونده استیضاح رییسجمهوری باز کرد که در یکی، دو ماه گذشته کمترین موضع را علیه دولتیها گرفته بود. «مجتبی ذوالنوری» و اختلاف عقیدهاش با حسن روحانی و بهطور کلی دولتهای تحت مدیریت او شهره آفاق است؛ ولی حال پرسش اینجاست که او چرا باید بانی اولین گردهمایی نمایندگان خواستار استیضاح رییسجمهوری باشد؟!
ذوالنوری طی پیامکی از نمایندگان خواسته «ساعت 6 صبح روز یکشنبه»، در «محل کمیسیون امنیت ملی» برای «بررسی موضوع استیضاح رییسجمهوری» حاضر شوند. او حضور نمایندگان را «مغتنم» و «موجب تشکر» دانسته و در پایان مراتب «ارادت» خود را به همکارانش اعلام کرده است. همه این موارد کنار هم و مرور تلاشهای ذوالنوری در مجلس دهم برای سوال از روحانی و اگر میشد استیضاح رییسجمهوری، حاکی از آن است که نماینده نزدیک به جبهه پایداری مردم قم در مجلس یازدهم، ممکن است همان مرد پشت پرده طرح استیضاح رییسجمهوری باشد، با این تفاوت که احتمالا اینبار برای حفظ شأن و جایگاه ریاست کمیسیون امنیت ملی هم که شده، از پیگیری علنی این مساله خودداری کرده است.
بلاتکلیفی قالیباف
بدینترتیب و با اتکا به وزن ذوالنوری میان مجلس یازدهمیها آنچه میتواند مانع کار او باشد، موضع هیاترییسه مجلس به عنوان ساکنان قدرتمندترین کرسیهای پارلمان و البته شخص محمدباقر قالیباف است، اما پیگیریهای خبرنگار «اعتماد» از اعضای هیاترییسه مجلس حاکی از آن است که رییس مجلس هنوز موضعی در این زمینه اتخاذ نکرده است. در همین راستا شنیده شده که قالیباف برای تعیین تکلیف موضوع سوال از رییسجمهوری و احتمالا تهیه طرح استیضاح او درخواست دیداری با رهبری به عنوان عالیترین مقام جمهوری اسلامی را مطرح کرده است؛ دیداری که در صورت برگزاری میتواند تاثیری قابلتوجه در آینده طرحهای سوال و استیضاح رییسجمهوری، آن هم در دشوارترین و پیچیدهترین شرایط سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و البته بهداشتی ایران داشته باشد. این میان یکی از نزدیکان علی نیکزاد، نایبرییس دوم مجلس نیز به «اعتماد» گفته که نایبرییس این روزهای پارلمان چندان تمایلی به این قبیل طرحهای حاشیهساز ندارد.
از زمان آغاز به کار یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، هنوز مدت زیادی نگذشته، اما در همین مدت مجلس شمشیر را از رو برای دولت بسته است و در تقابل با دولت قد علم کرده است. آنچه طرح استیضاح رئیس جمهور از سوی مجلس را چندان عجیب نمینمایاند.
روز شنبه متن طرح سوال نمایندگان از رئیس جمهور منتشر شد و یکشنبه، مجلس محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه را به توپ انتقادات تند خود بست.
سیر روند مجلس یازدهم تا کنون نشان میدهد تصور همراهی مجلس با دولت خطاست. رویهای که شاید نخستین گام آن با توئیت کریمی قدوسی درباره خروج از برجام و انتقادات تند و تیز نمایندگان مجلس از فضای مجازی برداشته شد که دومی در جلسه با وزیر ارتباطات و فناوری بیشتر نمود یافت. سپس نوبت به جلسه با وزیر کشور شد تا یکی دیگر از صحنههای تقابل با دولت رونمایی شود. اما روند تقابل با دولت به همین جا ختم نشد. رؤسای کمیسیونهای مجلس دست به کار شدند و در نامهای انتقادی به رئیس جمهور بار دیگر نشان دادند مجلس سر یاری با دولت ندارد و یک سر انتقاد از دولت است. چنانچه رؤسای کمیسیونهای مجلس به محض پایان کار و تشکیل کمیسیونهای مجلس در نامه خود با لحنی تند و گزنده رئیس جمهور را به خاطر وضعیت کنونی شماتت کردند.
در این نامه آمده بود «از شما تقاضامندیم نصیحت این برادران ایمانی خود را بپذیرید و روند هفت ساله مدیریت خود را تغییر دهید چرا که مجلس یازدهم با هدف احیای انقلابیگری پا به میدان گذاشته و بر سر آرمانهای خود خواهد ایستاد، پس بنای آنچه سابقاً با مجلس داشتهاید را کنار بگذارید و بدانید نمایندگان مردم در مجلس یازدهم در مقابل حقوق مردمی که در طول تاریخ بینظیرند، سکوت نخواهند کرد.»
این نامه نشان میداد مجلس یازدهم قرار دارد طرحی متمایز از مجلس دهم در برابر دولت بیندازد؛ طرحی که هر چه باشد قرار بر مدارا و تعامل ندارد. آنها دراین نامه جز این که از روحانی خواسته بودند از مسیر هفت ساله مدیریت خود به عقب بازگردد توصیه دیگری نداشتند. نامهای که به گفته محمدصالح جوکار رئیس کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس یک تذکر به رئیس جمهور بود.
تذکری که سپس با رونمایی از طرح سوال از رئیس جمهوری جدیتر شد. آنچه که میتواند پیش بینیهای پیش از این برای مقابله با دولت را بیشتر محقق سازد و این را عیان سازد که طرح استیضاح رئیسجمهور از سوی مجلس اقدامی دور از ذهن نیست. اقدامی که پیش از این در زمان انتخابات، برخی از آنها وعدهاش را داده بودند.
بر این اساس شاید طرح سوال از رئیس جمهور خیز مجلس برای حمله بعدی به دولت آن هم با طرح استیضاح رئیس جمهور باشد؛ خیزی بلند که حتی سوال از وزرای اقتصادی دولت را رد کرده و راهی میان بر از طریق طرح سوال از رئیس جمهور را برگزیده است. راهی که شاید برد خبری آن خیلی بیشتر از طرح سؤال از وزرای اقتصادی باشد.