نگام ، اجتماعی _ حسین ایمانیجاجرمی، جامعهشناس و رئیس موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران طی اظهاراتی درباره خشونت در کشور گفت “متاسفانه چه بخواهیم و چه نخواهیم جامعه ایران یک جامعه خشن است و نه تنها مردم بلکه دستگاههای دولتی نیز همچنان فکر میکنند که با اعمال زور میتوانند، مسائل را حل کرده و اطاعت را جلب کند و موجب همنوایی و همراهی بین افراد شوند”.
سارا آکالین _ این جامعهشناس همچنین در نکته ای قابل تامل عنوان کرد “فرهنگ خشونت در جامعه ریشه دارد و همچنان خود را در لایههای مختلف جامعه نشان میدهد و مربوط به گروههای کمدرآمد و کمتوان جامعه نمیشود، ما در لایههای بالا و متوسط جامعه نیز شاهد این موضوع هستیم و این نشاندهنده همهگیر بودن خشونت در جامعه است”.
او که در گفتگو با “ایلنا” سخن می گفت در ادامه تصریح کرد “خشونت در جامعه ما یک مسئله فراگیر است”.
جاجرمی با بیان اینکه افرادی که در جامعه اقدام به رفتارهای خشونتآمیز می کنند، از سر استیصال است، اظهار داشت: افرادی که خشونت میورزند، کسانی هستند که ضعیف بوده و مشکلات بنیادین دارند و دارای اختلال شخصیت هستند و خشونت نشانه قدرت نیست بلکه نشانه ضعف آنهاست.
او که محور سخنانش را شیوع اسیدپاشی در کشور قرار داده بود، قربانیان آن را زنان دانست و در تحلیل علل و ابعاد این خشونت گفت: بخشی از خشونت در جامعه ما به فرهنگ مردسالار در جامعه باز میگردد که از دیرباز وجود داشته است و مرد این حق را برای خود قائل است که هر بلایی خواست بر سرزن بیاورد و هیچ ترسی نداشته باشد، چراکه میداند فرهنگ عمومی جامعه و قانون برخورد جدی با او ندارند.
_حاضر به قبول تغییرات بنیادین در ایران نیستیم
جاجرمی در عین حال این نکته را یادآوری کرد که ” نقشهای اجتماعی زنان در جامعه ایران تغییر کرده است و زنان از نقشهای سنتی فاصله گرفتهاند، اما به نظر میرسد بخش عمدهای از مردان حاضر به قبول این نقشهای جدید نیستند و شاید این خشونت نسبت به زنان واکنشی باشد نسبت به اتفاقی که در حال رخ دادن است. متاسفانه در جامعه نیز درباره این تغییرات بحث و گفتوگو نمیشود و محافظه کاری شدیدی در این باره در جامعه وجود دارد. ما نمیخواهیم قبول کنیم که این تغییرات اتفاق افتاده و با این خشونت خود را نشان میدهد”.
او افزود: اگر این محافظهکاری از سوی رسانههای دولتی و صدا و سیما کنار گذاشته شود و درباره این تغییرات بنیادین صحبت کنیم، میتوان این خشونتها را پیشبینی کرد. به طور مثال اگر مردان در جامعه نقشهای جدید خانواده و زن را بپذیرند، خیلی از این موضوعات قابل پیشگیری است، اما ما حاضر به قبول تغییرات بنیادین در ایران نیستیم و نتیجه آن میشود، مردانی که حاضر نیستند، کارکرد جدید زنان را قبول کنند، نسبت به آن واکنش خشونتآمیز نشان دهند.
این اظهارات رییس موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران درباره خشونت علیه زنان در حالی مطرح می شود که 28 بهمن 96 زهرا ساعی، سخنگوی کمیسیون اجتماعی مجلس علنا اعلام کرد قانونی قوی در رابطه با حوزه زنان وجود ندارد و باید کاری اصولی در خصوص لایحه کاهش خشونت علیه زنان صورت گیرد.
او گفت که بحث جرمانگاری باید مشخص شود تا اگر زنی دچار مشکلی شد بتواند مسئله را از لحاظ قانونی پیگیری کند و به نتیجه برسد. به همین خاطر این قانون باید صریح و شفاف باشد.
ساعی همچنین درباره اسیدپاشی که محور صحبتهای جاجرمی بوده و زنان را قربانیان آن دانسته است گفت که مجازاتهای اسیدپاشی در برخی موارد به صورت شفاف بیان نشدهاند و خلاءهای قانونی در بحث “قصاص به مثل” نیز باید برطرف شوند.
حال با توجه به اظهارات جاجرمی و خلاهای قانونی که شخص نماینده مجلس به آن اذعان می کند می توان انتظار داشت که زنان همچنان در جامعه ایران مورد خشونت قرار گیرند.