پیران روشن ضمیر روستایمان که پیشانی هایشان همچون یال های کوهستان و دستانشان چروک برداشته از داس و بیل و تجربیات زندگانیشان همچون مشعل های فروزنده در مجالس به نوجوانان و جوانان می آموختند که مهربانی و عطوفت ،گذشت و ایثار،عشق ورزیدن در راستای خدمت ،دفاع از خاک میهن،صبر و بردباری،کمک به همنوعان خویش مانند درختان مثمری هستند که همیشه میوه شاداب را در لابلای برگ ها ذخیره کرده اند می فرمودند:ادب و انسانیت،حفظ مقام دوست شما را در آینده از دارا بودن خانه و کاشانه نیازی نیست به هر شهر و دیاری گام نهید از شما استقبال شایسته خواهند نمود و شما را گرامی تر از جانشان دوست می دارند .می فرمودند:در کسب علم و دانش کوشا باشید،فروتن و مهربان و در هر مقامی در آینده خدمتگذار باشید تا دعای خیر همگان راهگشا آینده شما باشد.معمرین این اشعار را زمزمه می کردند
روستازادگان دانشمند به وزیری پادشاه رفتند
پسران وزیر ناقص عقل،به گدایی به روستا رفتند اظهار میداشتند دوران تلاش و کوشش ما به اتمام رسیده نسل کنونی و نسل های آینده چشم به راه کوشش و تلاش شماست.
بدانید و آگاه باشید روستاها انبار غله کشور است و باغ های آن میوه مورد نیاز در محدوده میهن عزیزمان ایران را تامین می کند به یاد داشته باشید فروتن و متواضع باشید،کبر و غرور و نفرت را از وجودتان بزدایید تا می توانید از بزرگان بیاموزید و از نادانان و نااهلان دوری گزینید که بزرگان سایه ی گسترده ای دارند که میتوانید در زمان خستگی و مشکلات با قرار گرفتن در آن سایه خستگی را مرتفع و بر مشکلات فاعق آیید.
نوجوانان و جوانان چه خوب آموختند روستای قدیم ما هم اکنون به شهری بیش از هشت هزار جمعیت مبدل گردیده که بیش از ۲۶۰ دکتر متخصص و فوق تخصص دارد و صد ها دانشمند در سایر کشورها،مردمانی مهربان ،انسان هایی شایسته و مهمان نواز و به نسبت وسعت جغرافیایی انبار غله و میوه کشور است.
چه زیباست از بزرگان بیاموزیم که راز موفقیت هر ملتی آموختن خوبی هاست.