یدالله اسلامی
دراین که شرایط بحرانی است تردیدی نیست
بازی با واژه ها وتعاریف هم این امررا دگرگون نخواهد کرد
همه از نارسایی ها و تنگناها ودشواری ها وکاستی ها سخن گفته اند اما راه حل چیست ؟
۱- پذیرش بحران
برای حل یک مشکل بایستی نخست وجود مشکل را پذیرفت
و دست ازفرافکنی وانکار برداشت .
انکار بحران گره ای ازمشکل باز نخواهد کرد .
مردم همه دراین که بحران ها
فراگیر وهمه گستر هستند با خبر هستند و این امر را پذیرفته اند
وانکار این بحران ها از سوی اداره کنندگان کشور
بیشتر به بی اعتمادی منجر می شود تا باور به نبودن بحران .
۲- مسئولیت پذیری
نمی توان دراین شرایط دشوار شانه از زیر بار مسئولیت خالی کرد .
تناسب قدرت ومسئولیت موضوع مهمی است
که سالها به فراموشی سپرده شده است .
نمی توان با نسبت دادن نارسایی ها به دیگران
ونپذیرفتن سهم در بروز نارسایی ها اقدام مناسبی برای حل مشکل انجام داد .
۳- اعتماد سازی
از نارسایی های اجتماعی وسیاسی کنونی
بحران اعتماد بین مردم و حاکمیت است .
گسترده این بی اعتمادی به کاستی اعتماد بین مردم هم منجر شده است .
یافتن راه های اجرایی درراستای زمینه سازی افزایش اعتماد همگانی گام نخستی است
که بایستی به سرعت ودقت برداشته شود .
۴-گفتگوی ملی
ایجاد فضای مناسب برای گفتگوهای بدون واسطه
بین کنشگران سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و دست اندرکاران اداره کشور
و تدوین برنامه های راهبردی متکی
برخرد جمعی برای گذر ازبحران امری اساسی است
۵- همبستگی ملی
توجه به همه موارد پیش گفته زمینه ساز همبستگی ملی است .
همه مواردی که به این همدلی وهماهنگی آسیب وارد کرده است
بایستی به سرعت وبه روشنی حل وفصل شود .
دراین سالها اقداماتی صورت گرفته است که
به شدت زمینه همبستگی اجتماعی را دچار خدشه کرده است
اگر موارد بالا به خوبی مورد بازخوانی قرار گیرد
و به آن پرداخته شود می توان نسبت به اجرای برخی اقدامات مطالبی را مطرح کرد .
حاکمیت بایستی به خواسته های مردمی توجه بیشتر داشته
و در زمینه های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی گشایش هایی را ایجاد نماید .
الف : پاسخگویی
حاکمیت اعم از رهبری
وسایر مقامات پاسخگویی را به عنوان راه کاری ساده وعملی
مبنای رفتار خویش قرار دهند
و این نشانه ای از مسئولیت پذیری و تلاش برای
حل مشکلات پایه ای و اساسی خواهد بود
ب- پذیرش اشتباه
برخی سیاستگذاری و تصمیم ها واقدامات اشتباه بوده است
وآن چه امروز شاهد آن هستیم
پیامد این اشتباهات است .
بزرگترین اشتباه وخطا نپذیرفتن اشتباه است .
گام درست در راه اصلاح کاستی ها پذیرش خطاها است
پ- شایسته سالاری
خانه تکانی نهادهای عمومی و دولتی
و شایسته گزینی امری فوری و نیازی جدی است .
همه ارکان قدرت بایستی چابک سازی شوند .
بدون این اقدام نمی توان با شرایط دشوار رو به رو شده ویا از بحران گذر کرد .
ت- آزادی همه زندانیان سیاسی وعقیدتی
و برداشتن حصرها و بندها واستفاده از توان ملی
برای حل مشکلات فرصت سازی مهمی است
که لازم است جایگزین فرصت سوزی های بی شمار گردد
می شود با شکل دهی گروه های کاری
و استفاده از کارشناسان حوزه های گوناگون
و بهره گیری از توان نیروهای ملی و کارشناسان دلسوز
روش های اجرایی مناسب را طراحی وبه مرحله اجرا گذاشت
واین نیازی است که هر چه دیرتر به ان پرداخته شود
زیان های انباشته ان بیشتر خواهد شد .
تغییر دربرخی سیاست های داخلی وخارجی
ونحوه هزینه کرد منابع محدود مالی دیگر امری اجباری است نه اختیاری .
نگام ، ناگفته های ایران ما