پایگاه خبری / تحلیلی نگام – بیستودوم تیر ماه ۱۳۸۹، 10 سال پیش در چنین روزی رحیم رضازاده ملک در تهران درگذشت. او میگفت: «آفت فرهنگ، خردهدانش است».
به گزارش دویچهوله، رحیم رضازاده ملک در سال ۱۳۱۹ در مراغه زاده شد. پدرش کارمند گمرک و مادرش آموزگار بود و هردو ذوق شعر داشتند. او دبستان و آغاز دبیرستان را در تبریز بود و سه سال آخرِ دبیرستان را در مدرسه نظام در تهران گذراند اما چون به نیروهای چپ گرایش داشت از ارتش کناره گرفت و به اقتصاد روی آورد.
ملک در 24 سالگی در رشته حسابداری و حسابرسی از دانشکده شرکت نفت، کارشناسی گرفت و 2 سال پس از آن این تحصیلات را در دانشگاه تهران تکمیل کرد. ۳۶ ساله که بود نخستین کتاب پژوهشیاش “گفتاری درباره املای فارسی” منتشر شد.
ملک زمانی که 32 سال سن داشت به آمریکا رفت و از دانشگاه وِستکاست در رشته “مدیریت مالی و اقتصادسنجی” دکترا گرفت و در ۳۵ سالگی به تهران بازگشت و مدرس و سپس استاد رشته حسابرسی در مدرسه عالی بازرگانی و دانشگاه تهران شد.
کتاب “اصول حسابداری” او از کتابهای درسی دانشگاه تهران در این شاخه است. او همچنین کتاب “حیدرخان عمواقلی، چکیده انقلاب” از ماندگارترین پژوهشهایش را چاپ کرد که روایت یک شورشی در گرماگرم جنبش مشروطه و علیه خودکامگی است.
در سال ۱۳۷۶ و هنگامیکه رحیم رضازاده ملک 57 سال داشت، از سوی دفتر محمد خاتمی رئیس جمهوری وقت، مسئول بررسی و ارزیابی قانون تازه مالیاتی کشور پس از تصویب در مجلس شد. او با برشمردن نارساییهای آن گفت: «البته خوب بود پیش از تصویب میآوردید تا این نارساییها را نداشته باشد».
گرایش رضازاده ملک به جنبش چپ او را به بررسی و پژوهش در تاریخ و ادبیات ایران سوق داد و از تشکیلات سیاسی دور کرد. او در این زمینه هم از کارشناسان مطرح به شمار میآید.
رحیم رضازاده ملک میگفت: «تاریخ ایران را باید ایرانیان بنویسند. خوشحالم حالا که آردها را بیخته و غربال را آویختهام و به دانشکده تاریخ نرفتم که تاریخها را بیگانگان نوشتهاند».
پژوهشهای تاریخی، او را کنجکاو کرد که به گاهشماری به ویژه پژوهشهای خیام بپردازد و گامهای تحقیقی بزرگی در این راه بردارد. “خیام، قافلهسالار دانش” و سه اثر دیگر او محصول این پژوهشها هستند.
همچنین پژوهش در گاهشماری کهن، او را بر آن داشت که در کنار زبانهای آذری، عربی و انگلیسی، فارسی باستان و میانه را هم بیاموزد. رحیم رضازاده ملک در ۶۹ سالگی در تهران درگذشت.