✍️ مجتبی نجفی
جایی دولت باید پدر شود آنجا که جان شهروندان در خطر است اما دولت در مفهوم مجموعه حاکمیت نه صرفا قوه اجراییه جاهایی دخالت میکند که نباید وارد شود: آزادیهای فردی سیاسی، سبک زندگی.
این را خواستم بگویم تا یکبار دیگر سخنان اخیر روحانی درباره عزاداری در محرم را بهانه کنم تا بحران نهاد دولت در ایران را تاکید کنم. روحانی گفته عزاداریها تعطیل نمی شوند در حالی که آمار مرگ و میر کرونا در ایران بنابر آمار رسمی که البته درباره میزانش تردید وجود دارد بالا رفته. روحانی گفته عزاداری محرم چه در مناطق قرمز و چه سفید برگزار شود، چه در شهر و چه در روستا. گفته ما هم علم را رعایت میکنیم هم به دین عمل میکنیم. ما میخواهیم هم عزاداری کنیم هم عزادار امام حسین را مبتلا نکنیم. این چیزی است که هم مردم و هم دین و هم امام حسین از ما میخواهد.”
رئیس دولت و مجموعه حاکمیت متوجه نیستند جان آدمی از برگزاری مناسک واجب تر است به خصوص وقتی تعداد کشته ها از دویست بالاتر می رود. اینجا دولت تعهدی در برابر جان شهروند ندارد. رئیس جمهور برای تامین رضایت طیف پرنفوذ هیاتها و باند مداحان حکومتی چشمش را بر از دست رفتن جان شهروندان بسته و ” حسین بن علی” آن سردار آزادگی را بهانه باج دادن به شبکه پرنفوذ مداحان و روحانیت نشسته بر سفره حکومت کرده. وقتی تاکید میکنیم جای دین نه در ساختار دولت که در عرصه عمومی است برای این روز است که حسین عاشورایی ابزار توجیه بحران نهاد دولت در ایران نشود.
بعید میدانم حسین بن علی هیچ درخواستی از روحانی برای برگزاری مراسم های عزاداری در این وضعیت بغرنج کرونایی داشته باشد،خواسته اصلی حسین همان بود : اگر دین ندارید آزاده باشید”. اینجا خطاب حسین به لشکری از متدینان بی دین بود که اسلام راستی را به اسلام زور، پول و قدرت فروخته بودند و کوچکترین پرنسیپ انسانی را در برخورد با اقلیتی که از بیعت با یزید امتناع کرده بود حفظ نمی کردند.
پس درخواست از مخاطبش نه برگزاری مراسم که حفظ اصول آزادگی است یعنی جایی که فساد باشد به روابط زور و مناسبات غلط تن ندهی. شاید اگر حسین خودش با زبان خودش حرف میزد به روحانی و همه مسئولان میگفت در ساختاری که فسادهای میلیاردی عادی شده و ریختن خون معترض روتین شده و اشک برای حسین به شبکه ای پرنفوذ از کاسبان رنج کربلا منجر شده مرا خرج بی کفایتی تان نکنید.