✍️ پژمان تهوری
از قدیم گفتهاند دو پادشاه در یک اقلیم نمیگنجند. داستان حضور همزمان رهبر و رییسجمهوری در قدرت و نزاع همیشگی این دو در ایران موید این مثال است.
بار دیگر ایده تبدیل ریاست جمهوری به معاونت اجرایی رهبر ایران و اعطای حق نصب و عزل مستقیم رییسجمهوری به مقام رهبری،۱۰ ماه پیش از انتخابات ۱۴۰۰، به بحثی جدی میان فعالان سیاسی تبدیل شده است.
موافقان این ایده که در میان اصولگرایان، پرتعداد هستند، بر این باورند که رییسجمهوری باید مثل رییس قوه قضاییه، مستقیم توسط رهبر تعیین شود و مجری فرامین رهبری باشد.
«محمدحسن قدیری ابیانه»، فعال سیاسی اصولگرا روز ۱۵ مرداد ۱۳۹۹ در گفتوگو با «نامهنیوز» از این ایده دفاع کرده و گفته بود: «بنده موافق این موضوع هستم که رهبر به صورت مستقیم مسوول امور اجرایی کشور باشند اما به این شرط که ایشان همانند رییس قوه قضاییه، رییسجمهوری را نیز انتخاب و اختیار عزل وی را هم داشته باشد.»
قدیری ابیانه ابراز امیدواری کرده است اگر روزی تصمیم بر این شد که «قانون اساسی» در مسیر بازنگری قرار بگیرد، انتخاب شخص رییس قوه مجریه نیز بر عهده رهبر انقلاب گذاشته شود.
او گفته است: «شاید برخی این ادعا را مطرح کنند که این کار خلاف روح جمهوریت است اما در بسیاری از کشورها، رییسجمهوری و نخست وزیر مستقیما توسط مردم انتخاب نمیشوند و حتی در ایالات متحده امریکا نیز مجلس الکترال که تشکیل میشود، نمایندگان منتخب ایالتها در تعیین نفر اول حکومت، یعنی رییسجمهوری، تصمیمگیر هستند. باید توجه داشت وقتی مردم رییس قوه مجریه را با آن همه اختیارات خودشان انتخاب میکنند، خودشان مسوول خوب و بد انتخابشان هستند.»
این دیدگاه در میان اصولگرایان و «مجذوبان ولایت» بارها به شیوههای مختلف بیان شده است. آنها معتقدند همه باید در خدمت مقام ولایت باشند.
پیشتر، «صمصامالدین قوامی»، امام جمعه «شهرک پردیسان» قم در نمازجمعه این شهرک گفته بود: «برای انتخابات ۱۴۰۰، شورای نگهبان یک رییسجمهوری انقلابی شناسایی کند. نمیخواهیم ۱۰ نفر بیایند. لاریجانی و جلیلی و جهانگیری نمیخواهیم. دو نفر بیایند. اینجا مردم سالاری دینی است، دموکراسی غربی که نیست. ما رییسجمهوری که خودش ایدئولوژی دارد، نمیخواهیم. ما کارگزار میخواهیم تحت فرمان امام خامنهای…»