همیشه این تحلیل وجود داشته است که احمدی نژاد مهره نظام و رهبری است بخصوص از درگیر شدن وی با خانواده لاریجانی و مثال های دیگر و الان هم برای افزایش مشارکت، اگر رهبری نظرش بر مشارکت بالا باشد احمدی نژاد بخشی از سازوکار این افزایش مشارکت است.
فعالیت های احمدی نژاد نشان دهنده این است که تلاش هایش فقط برای خود و گفتمان خودش است. احمدی نژاد همیشه در بحران می تواند زیست کند، بقا داشته باشد و پیروز شود. در فضایی که در سال ۸۴ قطب بین خودش و هاشمی رفسنجانی ایجاد شد و او پیروز شد و در ۸۸ نیز به همین شکل.
احمدی نژاد بخواهد بیاید مطلوبش این است که طرف مقابلش علی لاریجانی باشد و یا یک نظامی باشد تا به دوقطبی شدن و ویژگی زیست بحرانی او بتواند پیروز شود.
احمدی نژاد در حال حاضر ادعا دارد که گفتمان اصیل انقلاب دست من است من پرچمدار عدالت و محرومیت زدایی و فقر زدایی هستم، همه کشور از اهداف انقلاب و آرمان های امام دور شده و الان حکومت و هسته سخت قدرت دستشان با مفسدین در یک کاسه است، این گفتمان برایش کاملا کاربردی بوده است.
احمدی نژاد بازیگر بسیار خوبی است وی از نردبان سپاه و اصولگرایان بالا رفت و بعد در مقابل آنها نیز ایستاد، حتی بسیاری از جملات و مسائلی را عنوان کرد که کسی به غیر از او جرات این کار را نداشته است مثل ربط دادن قاچاق به سپاه در جمله معروف «برادران قاچاقچی» و به تازگی اشاره به اینکه اعتراضات ۸۸ نیز متوجه او نبوده بلکه متوجه حاکمیت و رهبری بوده است.
به نظر نمی رسد که هسته سخت قدرت اجازه دهد تا احمدی نژاد دوباره به قدرت برسد، ممکن است احمدی نژاد راضی شود تا در نقش پدرخوانده از کاندیدایی حمایت کند. در هر حال نظام باید بین افزایش مشارکت و مشروعیت یا پیروزی کاندیدای مورد نظرش یکی را انتخاب کند.