اکبر اعلمی
در قلمرو مدیریت، داستان “کبوتر با کبوتر باز با باز، کند هم جنس با هم جنس پرواز”، بیش از اینکه یک ضربالمثل باشد، یک قاعده سازمانی و از مهمترین ملاکهای سنجش افراد و نوع مدیریتشان است، به این معنا که در اغلب موارد از روی دوستان و اطرافیان و بویژه زیردستان مقامات، مدیران و مجموعه بالادستیها و حمایتها، انتخابها و انتصاباتی که انجام میدهند، براحتی میتوان به شخصیت آنها، نوع مدیریت، قاعدهمندی، مهارتهای رهبری و مدیریت سازمانی، رویکرد سیاسی و اخلاقی، میزان نبوغ، تواضع، مردمداری، آزادگی، آزاداندیشی، آزادیخواهی، صداقت، خودکامگی، خودشیفتگی، عقدهها، علائق، تقوا، تدبیر، دوراندیشی، سلامت و پاکدستی آنها و عاقبت و فرجام کارشان پیبرد. روایاتی مانند؛ “المَرءُ على دِينِ خَلِيلِهِ ، فَليَنظُر أحَدُكُم مَن يُخالِل”ُ و نیز “اختَبِرُوا الناسَ بأخدانِهِم؛ فإنّما يُخادِنُ الرَّجُلُ مَن يُعجِبُهُ نَحوَهُ” که منسوب به پیامبر(ص) است نیز ناظر به همین اصل است.
شخصا حتی در مواردی هم که شناخت کمتری از خود فرد داشتهام، با همین ملاک و سنجه آسان و سهلالوصول و با درنظرگرفتن مبلّغان و افرادی که در یک ستاد انتخاباتی مسئولیت میگیرند و بویژه انتصابات قبل و بعدشان و نزدیکان و مشاوران آنها، شخصیت و نتیجه و بازخورد عملکرد آینده آنها را پیشبینی و در موردشان قضاوت کرده و حمایت و مخالفت خود با آنها را نیز بر همین اساس استوار میسازم و به همین دلیل نیز تاکنون کم و بیش پیشبینیها و قضاوتهایم درست از آب درآمده است. به عنوان مثال؛
رهبران جمهوریاسلامی را از طریق اعضای دفترشان و انتصاباتشان در نهادهای مختلف از جمله در شورای نگهبان، مجمع تشخیص مصلحت، شورایعالی انقلاب فرهنگی، سازمان صدا و سیما و …؛
محمدعلی رجایی را از طریق انتصاب افراد بلندقدتر و توانمندتر از خود که دیگر تکرار نشد؛
نهادی مانند شورای نگهبان را از روی اعضا و تایید و ردصلاحیتشدههایش؛
امثال رئیسی را از روی محمد دهقان و
علی غلامی، هادی طحان نظیف و محمدحسن صادقی حقوقدانهای معرفی شدهاش به مجلس؛
امثال احمد جنتی را از طریق کدخداییها، جهرمیها و …؛
امثال احمدینژاد را از روی مصباحیزدی، محمدرضارحیمی، کردان، پرویز کاظمی، خاوری، جهرمی، مشایی، الهام و همسرش و ….،
امثال حسن روحانی را از طریق نعمتزاده، رحمانی، شریعتمداری، سیف، حسین فریدون و مولتیمیلیاردهایی مانند احمد موسویها و …؛
امثال شاهرودی و صادق لاریجانی را از روی الیاس محمودی، جواد لاریجانی، سعیدمرتضوی، دولتآبادی و اکبر طبریها،
علی لاریجانی را از طریق کردان و افراشتهها؛
و بالاخره مردم کشورمان را از روی انتخابهایشان در انتخابات ریاستجمهوری، مجلس شورا و خبرگان رهبری و شوراهای شهری و نیز علائق و انتخابهایشان در تلگرام، فیسبوک، اینستاگرام و …!