- مسعود شفیعیکیا
چرا هنوز عدالتخواهی ها و مبارزه با فساد آقای رییسی با تمام شتاب خود راحت باورپذیر نیست؟!
در حیاطهای قدیمی وقتی سوسکهای حمام یا همان سوسری در حیاط و خانه جولان میدادند، بین بچههای خانه رقابتی برای کشتن آنان با دمپایی اوج میگرفت و همگی خوشحال از مبارزه با این موجود چندشآور بودند.
ولی کسانیکه میخواستند اساسی با این فساد زیستی مبارزه کنند، در چاه فاضلاب را برداشته و با تخلیه چاه و سم ریشه آن معضل را خشک میکردند.
این شده حکایت مبارزات موسمی کشور ما، و البته کودکان از برخوردهای دمپاییگونه و بازداشتهای دوجینی شاید خوشحال و آرامشی مجازی حس کنند، ولی تا در این فاضل آب شکافته نشود و ریشهی تولید جانور فساد خشکانده نشود، همان آش و کاسهای است که در دهههای قبل دیدهایم.
بسنده کردن مبارزه با فساد به شوآف محاکمهی فاضل خداد و کرباسچی و توقف در همان سطح و اکنون نیز درگیر کردن افکار عمومی با طبری و رضوی و … و بالاتر نرفتن و تقلیل دادن هیولای فساد به «مباحثه طلبگی» هیچ دردی را درمان نمیکند، و تا نقش خاندانها و جناحها و نهادهای قدرت و یا نقش قوانین مرتبط به خصوصی سازی و مقررات ذیل اصل۴۴ مشخص نشود، با تمام دمپاییهای کشور نیز نمیتوان صحن این مرز و بوم را پاک کرد!
و مردم نیز مردمان دهههای قبل و دوران ریاست آقای رییسی بر سازمان بازرسی و معاونت ایشان در دستگاه قضا نیستند که راحت صدای رسمی کشور را بپذیرند، بلکه هر کدام خود به عنوان رسانه ای دقیق فضا را رصد میکنند.
از صفحه فیسبوک عیسی سحرخیز