پایگاه خبری / تحلیلی نگام_ تمام فضای خبری سیاسی ایران متاثر از انتشار فایل صوتی سه ساعته مصاحبه محمد جواد ظریف با سعید لیلاز است اما اتاق فرمان هنوز به دلواپسان دستورالعمل لازم را ابلاغ نکرده و از حسین شریعتمداری تا عبدالله گنجی فعلا سکوت کردهاند تا احتمالا امروز تحلیلشان جا بیفتد و فردا سرمقالهاش را منتشر کنند.
کیهان در راستای گره زدن مسائل خارجی به انتخابات ایران این بار یک شاهکار دیگر خلق کرده و کل فضای انتخابات ایران را تحت تاثیر امریکا معرفی کرده است. این روزنامه معتقد است امریکا خواستار روی کار آمدن جریانی است که به مذاکره و دیپلماسی برای حل منازعات اعتقاد دارد. این جریان را کیهان اینگونه معرفی میکند:«همان قدر که متولیان چنین رویکردی، خطرناک و پرخسارت به نظر میآیند، به همان میزان برای دشمنان جذابند. از نگاه دشمن، چنین حربه و اهرمی را که بسیار موثرتر از اهرم فشار و تحریم است، باید به عنوان دارایی راهبردی، در قدرت حفظ کرد؛ چه اینکه حربه کُندشده تحریم به واسطه سوءمدیریت و سوءمحاسبه و تحلیل آنها کارگر شده؛ و مذاکره مجدد بر سر توافق منعقده، توسط همانها توجیه میشود! آنها هر طوری که هست، باید در قدرت بمانند. از این منظر، انتخابات ایران برای آمریکا و اسرائیل (و برخی دولتهای اروپایی) بسیار حیاتی است و باید تا میشود پیرامون آن فضاسازی و صحنهآرایی کرد.»
برای دوستان ما در روزنامه جوان عبارت نسل کشی در بیانیه بایدن راجع به کشتار ارامنه توسط دولت عثمانی آنقدر اهمیت دارد که دو یادداشت صفحه اول خود را به این موضوع اختصاص داده اند. احتمالا دلیلش این است که دستورات مربوط به نحوه مواجهه با فایل مصاحبه ظریف هنوز به روزنامه نرسیده!
جوان در خصوص آینده رابطه امریکا و ترکیه نگران است و مینویسد:«بیانیه بایدن به معنای همراهی امریکا با این جریان است که میتواند کشورهای دیگری را به دنبال خود بکشد و جبههای در عرصه بینالملل علیه ترکیه به راه بیندازد و حتی کار را به دادگاه کیفری بینالمللی بکشاند. نتیجه اینکه بیانیه بایدن را نمیتوان در حد مصرف سیاست داخلی ارزیابی کرد و به نظر میرسد که این بیانیه مسیری از تنش را در پیش روی آنکارا میگذارد که تاکنون سعی داشت هر طور که شده خود را گرفتار آن نکند.»
هدفگیری دلواپسان مذاکرات وین است. اصلا شاید انتشار مصاحبه ظریف را در همین فضا بتوان تحلیل کرد که منتشر کنندگان به دنبال بر هم زدن میز وین هستند. این را از حجم عصبانیتشان از مذاکرات احیای برجام میتوان فهمید.
روزنامه وطن امروز در این باره نوشته:«صورتبندی آنچه در مذاکرات وین میگذرد، چندان دشوار به نظر نمیرسد! یکی از فاکتورهای غیراعلامی اما تاثیرگذار در مذاکرات اخیر وین، انتخابات ریاستجمهوری ایران است. اگر چه در جریان مذاکرات رسمی، به این مساله اشارهای نمیشود اما آمریکا و اعضای 1+4 نسبت به تعجیل دولت فعلی در این پروسه و حتی احیای ظاهری و صوری توافق هستهای آگاه هستند. متاسفانه این موضوع، تبدیل به یک «اهرم فشار» از سوی واشنگتن و تروئیکای اروپا مبنی بر پذیرش طرح «احیای گام به گام برجام» از سوی ایران شده است. نگاه ابزاری دولت نسبت به مذاکرات برجامی اخیر به جایی رسیده است که حتی رئیس قوه مجریه و مقامات وزارت امور خارجه کشورمان، «راستیآزمایی اقدامات آمریکا» که قاعدتا در یک بازه زمانی حداقل ۳ تا ۶ ماهه باید صورت گیرد را به یک پروسه چند روزه یا حتی چند ساعته(!) تقلیل دادهاند.»
حمله نشریه روزانه معاونت سیاسی سپاه به ظریف: نفوذ سازمانیافته در وزارت خارجه وجود دارد
نشریه «اخبار و تحلیلها»ی معاونت سیاسی سپاه، در واکنش به انتشار مصاحبه جواد ظریف، با حمله به وزارت امورخارجی، عامل این انتشار را «نفوذ سازمانیافته در دستگاه دیپلماسی کشور» دانست.
این نشریه روزانه از مواضع ظریف بهشدت انتفادکرده و نوشته اگر قاسم سلیمانی، فرمانده شهید و پیشین نیرویقدس سپاه، «میدان را هم مانند عرصه دیپلماسی به دولت واگذار میکرد، احتمالاً همانطور که هنوز برجام بعد از هزاران بار نقض و رفتوبرگشت همچنان در وین در دست مذاکرههای نافرجام است، میدان مبارزه با داعش نیز باید همچنان بعد از سالها ادامه پیدا میکرد».
این نشریه سپاه در پاسخ به حرفهای ظریف درباره بیخبرنگهداشتنش از برخی اطلاعات عملیاتهای مهم نظیر حمله به عینالاسد، نوشته «چرا باید به وزارت خارجهای که یک فایل صوتی محرمانه در آن قابل حفاظت نیست، اعتماد کرد و اطلاعات حمله سری نظامی را به آن داد؟»
چرا ظريف استعفا نمي دهد ؟
حميد فرخنده نوشت : سخنان ظریف اگر از سوی اصلاح طلبان به بیرون درز کرده باشد تاییدی بر استدلال آن کسانی است که می گویند قدرت اصلی، از جمله در وزارت خارجه در دست قدرت اصلی نظام یا دولت پنهان است. پس در صورت باز گشت دوباره ظریف و امثال ظریف به قدرت پس از انتخابات پیش رو، بازگشت به همین سیاست و موقعیت است که فرمانش دست دیگری است.
اگر این نوار از سوی اصولگرایان و کانال های نزدیک به آنان درز کرده باشد، پیامی به اصلاح طلبان و مشتاقان شرکت در انتخابات است که بدانند حتی اگر در انتخابات پیروز شوند سکاندار اصلی دولت و از جمله وزارت خارجه کسان دیگری هستند.
عده ای بر این هستند، از جمله خود آقای ظریف، که فیلمی که چند روز پیش علیه هیات ایرانی مذاکره کننده برجام پخش شد هدفش به شکست کشاندن مذاکراتی است که با امریکا در وین در جریان است برای زنده شدن برجام و رفع تحریم ها. به گمان من امریکایی ها می دانند تضعیف تیم ظریف از سوی کاسبان تحریم است و لزوما این مخالف ها در داخل باعث نمی شود ظریف و تیمش درچانه زنی ضعیف شوند، چون از سوی دیگر امریکایی ها می دانند ظریف بهرحال در مذاکرات و توافقات احتمالی با اجازه و نظر رهبر مذاکرات را به پیش می برد.
سوال دیگری که اینجا مطرح است چگونه هست که آقای ظریف قربانی شدن دیپلماسی در پای میدان (که همان دخالت نظامی در سوریه و دیگر کشورهای منطقه هست) را می بیند ولی استعفا نمی دهد و تا آخر می ماند؟