حامد تقوی-
چگونه می شود در این روزهای ایران، با حجم عظیمی از رنج و مهنت خانوادههای جان باخته ، شب یلدا را جشن گرفت؟ در ایرانی که سال هاست ، اختاپوس مرگ و فقر و تبعیض در آن تنیده شده و ناقوس مرگ هر روز به صدا در می آید؟ درسرزمینی که حاکمانش به جای خدمت رسانی به مردم، جانشان را میگیرند آیا میتوان خوشحال بود؟
کودکانی که به جای گذران روزهای شیرین کودکی ، برای لقمه ای نان برای خانواده ، جسم نحیف خود را در کوه ها و کولبری از دست می دهند… چگونه می توان اعیاد را جشن گرفت در حالی که خانواده های جان باختگان هنوز داغدار عزیزانشان هستند؟
امیدواریم یلدای امسال ، این طولانی ترین شب سال سر آغازی باشد تا تمام غم و تلخی های ایران به زودی به پایان برسند.