کو یار؟ چگونه یار خواهی داشت؟
چون دام در انتظار خواهی داشت
بگذر ز قرار، در چه میعادی
با اهل دلی قرار خواهی داشت؟
از خلق، کناره گیر چون هر سو
صد مهلکه در کنار خواهی داشت
با این همه دام های گسترده
هر گوشه، طناب دار خواهی داشت
خواهد به جنون کشد سر و کارت
در سر چو هوای کار خواهی داشت
خواهی به صلاح ملک، اندیشی؟
آخر هوس فرار خواهی داشت
پرسش نکن از چرا و چون، زیرا
در پاسخ، نیش مار خواهی داشت
مکنت خواهی؟ به سفلگان رو کن
با ما غم بی شمار خواهی داشت…